تاریخچه ساعت مچی

تاریخچه ساعت مچی . هیچ چیز به اندازه اختراع ساعت مچی ، درک فعلی ما از زمان را شکل نداده است. در حقیقت ، ساعت های مچی دو قرن قدمت دارند و از زمان معرفی آن تاکنون پیشرفت بسیاری داشته اند.
نیاز به اندازه گیری زمان برای چندین هزار سال وجود داشته است : 5000 سال پیش ، مصریان باستان ساعت خورشیدی را اختراع کردند. طراحی دایره ای و دوره های زمانی آن به شکل ظاهری ساعت های مدرن کمک کرده است. خواندن زمان به نور خورشید بستگی داشت و بنابراین فقط در طول روز امکان پذیر بود. اولین ساعتی که به نور خورشید وابسته نبود ، ساعت آبی بود. به دنبال آن ساعت شنی و ساعت چرخ دنده ای در قرن 14 میلادی دنبال شد.

ساعت ها در آن زمان نسبتاً بزرگ بودند و بنابراین اغلب روی زنجیری در جیب عقب نگهداری می شدند. با این حال ساعت های زنجیری دور از دسترس برای عموم مردم بود. ساعت ها وسایل لوکس تزئین شده و گران قیمت بودند. از قرن سیزدهم ، ساعت های بزرگ برای مردم عادی در برج های کلیساها و بازارها قابل مشاهده بود و اطلاعات صوتی را از ساعت ارائه می دادند. در ابتدا ساعت ها توسط قفل ساز ساخته می شدند ، اما حرفه ساعت سازی به دلیل افزایش نیاز در حال پیشرفت بود.

تاریخچه ساعت مچی

در قرن پانزدهم تعادل و مهمتر از همه فنر مارپیچی ایجاد شد که ساخت ساعت های دقیق را ممکن می کرد. فنر سیم پیچ جایگزین آونگ بلندی شد که در گذشته مورد استفاده قرار می گرفت و بنابراین پایه های کوچک سازی ساعت ها را ایجاد کرد. در سال 1673 کریستین هویگنس ساعتی با فنر مارپیچ و تعادل ایجاد کرد که از قبل نسبتاً کوچک تر و قابل حمل تر بود.

توسعه و تاریخچه ساعت مچی در قرن بیستم

مردان هنوز ساعت جیبی را ترجیح می دادند که با گذشت سال ها کوچکتر شده و دقت آن ها به طرز چشمگیری بهبود یافته بود. اما خیلی زود مشخص شد که حرکت بیرون آوردن ساعت از جیب در هر شرایط عملی نیست. افسانه پرواز آلبرتو سانتوس دومونت که بتواند در هنگام پرواز بتواند همزمان به ساعت خود نگاه کند. دوست او لوئیس کارتیه در سال 1904 Cartier Santos را برای او طراحی كرد كه امروزه هنوز یك سری اصلی مجموعه این شركت است.

اولین ساعت مچی مردانه متولد شد و همراه آن ، اولین ساعت خلبان. حتی اگر شباهت زیادی به ساعت های خلبانی امروزی نداشته باشد ، پایه و اساس یکی از موفق ترین دسته های ساعت را در همه زمان ها بنا نهاده است. امروزه تقریباً هر سازنده ساعت حداقل یک سری خلبانی را در کارنامه خود دارد که به لطف ارزش تشخیص عظیم آن ها ، هنوز هم بسیار محبوب هستند.

با شروع جنگ جهانی اول ، استفاده از آن ها در بسیاری از مناطق که آزاد بودن دست در آن ها حیاتی بود ، گسترش یافت. حتی امروز می بینید که بسیاری از لوازم ها از شرایط حرفه ای و نظامی ناشی می شوند. سری هایی مانند Breitling Navitimer به ویژگی های ناوبری اضافی مجهز شده اند که به خلبانان کمک می کنند : به عنوان مثال حاشیه قاعده لغزنده چرخشی ، محاسبات دقیق هواپیمایی را مستقیماً از ساعت و بدون استفاده از ابزارهای اضافی فعال می کند. امروزه رایانه های روی صفحه جایگزین این عملکرد شده اند. سری های دیگر مانند Rolex Air-King بر اساس طراحی حداقلی و خوانایی در شرایط کم نور ساخته شده اند.

تاریخچه ساعت مچی

اگرچه بسیاری از مجموعه ها برای استفاده حرفه ای طراحی شده اند ، اما برای استفاده های نظامی باقی نمانده و به سرعت در میان مردم غیرنظامی مورد تحسین قرار می گیرند. اما دوره ساعت جیبی هنوز به پایان نرسیده بود : برای مدت زمان طولانی همزیستی ساعت جیبی و ساعت مچی وجود داشت. اما توسعه سریع ساعت مچی باعث محبوبیت فزاینده ای شد. این ساعت ها در ابتدا به طور عمده توسط سربازان و خلبانانی که از زمانبرها در جنگ جهانی اول استفاده می کردند استفاده می شد. در آغاز ساعت های جیبی مورد استفاده قرار گرفتند و به زنجیر مجهز شدند.

با گذشت زمان ، بازار ساعت های مچی به سرعت شکل گرفت. الزامات جنگ ویژگی های آن ها را تحت تأثیر قرار می دهد : عقربه های درخشان برای خوانایی بهتر ، محفظه های ضد ضربه و شیشه های ضد خش هنوز هم از ویژگی های مهم هستند.

در دهه 1920 ، اولین ساعت اتوماتیک ساخته شد. در سال 1926 ، رولکس با معرفی جعبه ضد آب خود ، خبرساز شد که به لطف موفقیت ساعت های مچی ، به میزان قابل توجهی در تبلیغات تبلیغاتی آنها کمک کرد. برای اثبات ضدآب بودن پرونده صدف ، بنیانگذار هانس ویلسدورف هنگام تلاش برای عبور از کانال انگلیس ، شناگر مرسدس گلیتزه را به یک رولکس مجهز کرد. تلاش برای ثبت نام به دلیل شرایط نامساعد جوی ناموفق بود. این ساعت در آب یخ زده و بدون هیچگونه آسیبی زنده ماند. موفقیت ساعت مچی متوقف نشد. در سال 1931 رولکس اولین حرکت خود پیچ ​​در پیچ را با نام Oyster Perpetual آغاز کرد و جایگزین حرکت زخم دست شد.

بحران کوارتز و پیامدهای آن برای صنعت ساعت

در دهه 1930 ، اولین ساعت های الکتریکی با فناوری کوارتز تولید شد. آن ها گران ، بزرگ و تنها در تعداد کمی برای استفاده علمی تولید می شدند. مدل های اولیه یا به منبع تغذیه ثابت متکی بودند و یا باتری آن ها آنقدر بزرگ بود که برای حمل و نقل مناسب نبود.
دستیابی به موفقیت در فناوری نیمه هادی بود که به تولیدکنندگان اجازه می داد ساعت را به صورت کوچک تولید کنند. Seiko ، Patek Philippe و Junghans اولین ساعت های رومیزی باتری دار خود را معرفی کردند. آن ها هنوز گرانتر از ساعت های مکانیکی بودند و بنابراین هیچ رقابت جدی را نشان نمی دادند. توسعه مدارهای مجتمع برای مراحل تقسیم این روند را به تدریج تغییر می دهد.

در دهه 1970 ، بازار ساعت با انواع ساعت های مچی الکتریکی ، به ویژه از ژاپن ، گسترش یافت. آن ها از نظر دقت و مقرون به صرفه بودن به طور قابل توجهی از همتایان مکانیکی خود فراتر رفتند. Seiko Astron اولین ساعت مچی الکتریکی در سال 1969 بود که در فروشگاه ها به فروش می رسید. آن ها هنوز بسیار گران بودند ، اما قیمت ها به سرعت کاهش یافت.

پیامدهای کوارتز برای صنعت ساعت 

حرکات ساعت های کوارتز از قطعات کمتری تشکیل می شود ، بنابراین در تولید ارزان تر بوده و می توان آن را در مقادیر زیاد تولید کرد. انواع مدل های ساعت مچی ارزان قیمت به بازار هجوم آورده و تولیدکنندگان قدیمی ساعت مچی مکانیکی را درگیر بحران کرد و ساعت سازان در سراسر جهان با عواقب آن دست و پنجه نرم می کردند.

تولیدکنندگان کوچکتر کاملاً از صنعت ناپدید شدند ، اما شرکت های متوسط ​​و بزرگ نیز مجبور به طرح ورشکستگی شدند. در سوئیس ، در سال 1970 تنها 600 شرکت از 1600 شرکت در تجارت باقی ماندند. حتی مارک های سنتی مانند رولکس با رونق کوارتز دست و پنجه نرم می کردند ، بنابراین کوارتز رولکس اویستر معرفی شد. اولین و تنها ساعت رولکس با حرکات کوارتز تا به امروز.

ادغام ASUAG (General Swiss Watch Industry AG) و SSIH (Société Suisse de l’Industrie Horlogère) به احیای ملت ساعت ساز کمک کرد. شرکت Swatch تازه تاسیس شده یک ساعت مچی الکتریکی رقابتی اختراع کرد که به لطف تعداد کمتری ، تولید ارزان بود و به صنعت ساعت محلی کمک کرد تا دوباره به ثبات برسد.

ساعت های مکانیکی

بازار در اواخر دهه 1980 بهبود یافت. ساعت های مکانیکی ، به ویژه در قابلیت درک آسان تر و مهارت ساخت مورد نیاز برای تولید ، دوباره محبوب شدند ، به ویژه در بخش قیمت های بالاتر. “Swiss made” دوباره به عنوان معیار کیفیت مطرح شد و بازار ساعت را تحت سلطه خود درآورد. اگرچه این بحران برخی از شرکت ها را به ورشکستگی سوق داد ، اما نتایج مثبتی نیز در پی داشت : فرآیندهای تولید جدید توسعه یافته و شرکت ها با تمرکز بر سری های ویژه خود ، بازسازی شدند.

صنعت ساعت تغییر جهت داد ، صنعت ساعت سوئیس دیگر فقط قیمت های را پوشش نمی داد ، بلکه به همان اندازه روی ساعت های ارزان قیمت با فناوری کوارتز تمرکز می کرد ، که می توانستند از پس رقابت های آسیایی برآیند.

در عین حال ساعت های مکانیکی بیش از هر زمان دیگری محبوبیت دارند. ساخت سوئیس مخفف دقت ، ساخت و تولید با کیفیت بالا است. شخص مجبور نیست که نصف ثروت خود را صرف ساعت مچی با کیفیت کند. با این وجود ، ساعت های لوکس هنوز یک سرمایه گذاری امیدوار کننده هستند. آن ها همچنین در مقایسه با نمونه های کوتاه مدت و ارزان الکترونیکی دارای ارزش متفاوتی هستند.

با تشکر از استفاده از مواد منحصر به فرد و کار با کیفیت بالا ، برخی از ساعت های لوکس چندین نسل دوام می آورند و ارزش آن ها به طور پیوسته افزایش می یابد. امروزه ، در هر رده قیمتی ، ساعت های مچی متنوعی وجود دارد.