جایزه و تخفیفات ویژه اینستاگرامو دنبال کن
دوربین ؛ فرقی نمی کند یک عکاس حرفه ای باشید یا عکاس شخصی و خانوادگی، در هر دو حالت گرفتن عکس های بی نظیر هدف شماست، شما برای داشتن بهترین آلبوم عکس و بهترین خاطرات و برای اینکه یک عکاس حرفه ای کار بلد باشید، باید یک دوربین خوب داشته باشید. اما یک دوربین خوب چه دوربینی میتونه باشه ! ما در ادامه به مهندسی و قوانین معکوس عکاسی اشاره خواهیم کرد.
اختراع دوربین های دیجیتال یک تلنگر بزرگ در زندگی ما و حرفه ی عکاسی بوده که به واسطه ی این رویداد کسانی که زمانی یکی از علاقه های آنان ثبت عکس و گرفتن فیلم و چاپ یا باز پخش آن بود که به جای ذخیره عکس بر روی فیلم ثبت آن بر روی حافظه دیجیتال داخلی را امکان پذیر کرده و این شروعی نو برای دیدن عکس در همان لحظه و انتخاب ژست مناسب و حذف عکسی که نامناسب و بدون آمادگی بوده است. این امکان تا حدی ضروری است که امروزه بر روی هر موبایل و هر تلویزیون و هر لپ تاپ یا تبلت یک دوربین فراهم شده . گویا در گذشته نیاز به ثبت تصاویر ضروری تر از مکالمه بوده که اول دوربین را اختراع کردند و بعد ها دیگر وسایل دیجیتال و سپس موبایل.
نمی شود عکاسی را تنها یک صنعت یا تنها یک علم و یا تنها یک هنر دانست ؛ بلکه عکاسی تلفیق صنعت و علم و هنر است . این سه عنصر بگونه ای ترکیب شده اند که نمی توان هیچ کدام از آنها را از عکاسی جدا کرد.
عکاسی واژه ایست که از ترکیب دو واژه ی دیگر بوجود آمده است، عکاسی « Photography » به معنی ثبت تصویر بوسیله ی نور است و از تلفیق دو واژه ی نور « photo » و ثبت کردن « graphing » بوجود آمده است. اولین عکس، توسط ژوزف نیسفور نیپس، با یک دوربین سوزنی در سال 1827 گرفته شده است. عکسی که نیسفور نیپس گرفت برای ظاهر شدنش باید عکس را به مدت 8 ساعت جلوی آفتاب می گذاشت و بعد از ظاهر شدن، تصویر بعد ا ز مدت کوتاهی از بین می رفت.
با توجه به توسعه و گسترش دوربین های دیجیتالی و فراموش کردن دوربین های نگاتیوی ، تقریبا نیمی از افراد جامعه به واسطه ی بهره بردن از دوربینهای دیجیتالی ، عکاس نیمه حرفه ای و بعضا عکاس حرفه ای شده اند. برای داشتن یک دوربین خوب قبل از هر چیزی باید اول وارد دنیای پیچیده ی دوربین ها بشیم ؛ برای ورود به این دنیای بزرگ لازمه که انواع دوربین و تفاوت اونها رو بدونیم. در ادامه با انواع دوربین های دیجیتال آشنا میشیم .
عدم وجود آینه ، شاتر و منشور از نوع دیجیتالی در ساختار این دوربینها ، باعث می شود که تصویر از راه مانیتور دیده شود.
Point&Shoot نام دیگر دوربینهای کامپکت است ، این دوربینها همانطور که از اسمشان پیداست، تنها با هدف گرفتن سوژه ی عکاسی و فشار دادن دکمه ی عکس ، عکس را ثبت می کنند. ارزانترین دوربینهای دیجیتال موجود در بازار هستند و نباید انتظار زیادی از آنها داشت. اگر از آن دسته افراد هستید که هدفتان از خرید دوربین ، تنها این است که ؛ دوربینی بهتر از دوربین موبایل خود داشته باشید ؛ بهترین انتخاب برای شما همین دوربینهای کامپکت هستند و به راحتی می توانند پاسخگوی نیازهای شما باشند. دوربینهای کامپکت خیلی از نیازهای شما را رفع می کنند ؛ کیفیت عکسهایشان معمولی یا خوب است. مخصوصاً مدلهای گران قیمت دوربینهای کامپکت، کیفیت عکسشان بهتر است. اندازه ی سنسور آنها کوچک است و همچنین زومشان کمتر از 10 برابر می باشد، لازم به ذکر است که دوربینهای کامپکت بسیاری از کارهایشان را بصورت اتوماتیکی انجام می دهند.
دوربینهای کامپکت قابلیت تعویض لنز را ندارند. اما لنزشان از نوع زوم است و همانطور که گفتیم ؛ قابلیت تغییر فاصله ی کانونی را دارند.
دوربین های کامپکت بسیار متنوعند و کارکردشان بسیار متفاوت است، بعضی از آنها کاربری راحتی دارند و برای همه ی افراد جامعه قابل استفاده هستند ؛ کار کردن با این دوربینها نیاز به هیچ نوع آموزشی ندارد و بعضی دیگر تنظیمات خاصی برای گرفتن عکس لازم دارند و باید کاربران سرعت شاتر و محدوده دیافراگم و غیره را تعیین کنند . چون در ساختارشان سنسورهای کوچکی تعبیه می شود ، دارای اندازه های کوچکی نیز می باشند. اما برخی از آنها ، سنسورهای بزرگی دارند که اندازه ی این دوربینها را تا حد زیادی بزرگتر کرده اند.
قیمت این دوربین ها از 150 هزار تومان شروع می شود و به یک میلیون و شاید بیشتر هم برسد ؛ معمولا زوم و بزرگنمایی این دوربین ها از 10 برابر کمتر است و اندازه ی سنسور شان نیز کوچک می باشد ؛ کیفیت عکس این دوربینها تقریبا خوب است البته نوع گران قیمت این دوربینها کیفیت بهتری دارند و هر نوع کار شخصی و خانوادگی را به راحتی انجام می دهند. توجه کنید که در بین دوربین های کامپکت نیز ، دو نوع دوربین سری G کنون و همچنین سری P نیکون از بقیه ی دوربین ها مناسبتر هستند.
دوربینهای کامپکت معمولاً کوچک و سبک هستند و حمل آنها راحت است.,استفاده از آنها برای همه ی کاربران آسان است ؛ تنظیماتشان اتوماتیک انجام می شود.,کیفیتشان معمولی تا خوب است و قیمت مناسبی دارند و ارزان ترین دوربینها در این محدوه قرار می گیرند.
سنسور کوچکی دارند و کیفیت عکس در آنها بالا نیست.,امکان تنظیمات گسترده ای در این دوربینها وجود ندارد و کنترل تنظیماتشان محدود است.
دوربینهایی که دارای آینه هستند به دلیل ارتعاشاتی که از حرکت آینه ناشی می شود بر روی کیفیت عکس تاثیر می گذارند و کیفیت آن را کمی پایین می آورند ؛ اما در دوربینهای فاقد آینه این مشکل وجو ندارد.
دوربینهای SLR به دوربینهایی گفته می شوند که دارای آینه ای لولایی می باشند ، این آینه نوری را که از میان لنز عبور می کند به سمت منظره یاب هدایت می کند و با فشار دادن شاتر آینه کنار می رود و سپس نور به حسگر بر خورد می کند. هنگام دیدن تصویر ، تصویری که توسط لنز دوربین تشکیل می شود بوسیله ی آینه به منظره یاب اپتیکی منعکس می شود؛ وقتی که شاتر فشار داده می شود و عکس گرفته می شود آینه از مسیر نور کنار می رود و به نور اجازه می دهد به حسگر برسد که این حسگر در پشت شاتر مکانیکی قرار دارد همچنین در هنگام نمایش زنده هم آینه بالا می رود.
تفاوت دوربین دیجیتال با دوربینهای نگاتیوی ، عدم استفاده از فیلم در دوربینهای دیجیتال و استفاده از سنسور است.
دوربینهای دیجیتال با استفاده از تابش نور به منظره یا شخص یا شی مورد نظر و دریافت انعکاس مربوط به آن و تبدیل این فید بک ها به مجموعه ای پیکسل، تصویر مورد نظر را به یک تصویر دیجیتال تبدیل می کنند. دوربین های دیجیتال نیز دارای امکانات متعددی می باشند ؛ از جمله تفاوتهای اصلی دوربینهای دیجیتالی با دوربینهای قدیمی فیلمی ، عدم استفاده از فیلم در دوربینهای دیجیتال است . دوربینهای دیجیتالی دارای سنسور هستند که قابلیت تبدیل نور به سیگنالهای الکتریکی را دارند و قادر به تولید تصاویری با رشته ای طولانی از پیکسل ها هستند ، در واقع در تصاویر دیجیتالی پیکسلها نقش مهمی در کیفیت تصاویر دارند و تصاویر دیجیتالی از نقاط بسیار ریزی به نام پیکسل ساخته می شوند ، به همان اندازه که دوربین پیکسلهای بیشتری داشته باشد جزئیات بیشتری از تصویر را نشان می دهد و تصویری با کیفیت بالاتری تولید خواهند کرد.
دوربین های دیجیتالی حرفه ای که دارای دو بخش مجزا« لنز و دوربین » هستند و به دلیل برخورداری از یک سنسور بزرگ جهت ثبت تصاویر ، عکسهایی با کیفیت بالا ثبت می کنند؛ دوربینهای DSLR اندازه ی بزرگتری از دوربینهای کامپکت دارند ، در ساختار این دوربینها آینه ای به کار رفته است که نور را به نمایاب منتقل می کند و همین نیز اندازه ی آنها را بزرگتر کرده است. در دوربینهای دی اس ال آر قابلیت تعویض لنز وجود دارد و با توجه به دهانه ی بدنه ی دوربین می توان لنزهای مختلفی را بر روی آن وصل کرد . این دوربین ها قیمت بالاتری از دو دسته ی قبل دارند و معمولا عکاسان حرفه ای و علاقه مندان به حرفه ی عکاسی از این نوع دوربینها تهیه می کنند.
کیفیت عکس در دوربینهای DSLR بالاست.,کنترل زیادی بر روی تنظیمات این دوربینها می شود اعمال کرد.,دقیق بودن فوکوس اتوماتیک با استفاده از نمایاب .
پیچیده بودن نسبت به دوربینهای کامپکت.,کند بودن فوکوس در مواقعی که که با LCD ترکیب می شود.
دوربینهای DSLR LIKE از نظر امکانات بین دوربینهای کامپکت و DSLR قرار دارند.
دوربین های نیمه حرفه ای از لحاظ امکانات عکاسی و کیفیت عکس فرقی با دوربین های کامپکت ندارند ، اما از لحاظ شخص سازی تنظیمات دوربین و بزرگنمایی فاصله های دور از دوربینهای کامپکت بالاتر هستند.همانند دوربینهای کامپکت آینه ندارند اما نمایاب دارند ، دوربینهای DSLR LIKE قابلیت تعویض لنز را ندارند ، سنسورشان اندازه ی کوچکی دارد ، قابلیت دسترسی به تنظیمات و کنترل آن کم است. در واقع در این نوع دوربین ها شما قادر به ثبت تصاویری دلخواه و عکاسی از فاصله های دور نیز خواهید بود و هم چنین یک دوربین با سایز بزرگ خواهید داشت ؛ دوربینهای شبه DSLR دوربینهایی با ابعاد بزرگ هستند و از دوربینهای کامپکت بزرگتر میباشند ، کیفیت عکس نیز بسته به مدلی که انتخاب کرده اید می تواندکیفیت عالی داشته باشد و می تواند کیفیتی پایین و در حدود همین دوربینهای کامپکت داشته باشد و قیمت این دوربین ها از 700 هزار تومان شروع می شود.
دوربینهای شبه SLR همانطور که از اسمشان پیداست ، بدنه ی بزرگی دارند ، لنزشان از انواع دوربینهای SLR کوچکتر است ، قدرت زومشان بیشتر از 20 برابر میباشد، ولی همانند دوربینهای کامپکت ، برخی از تنظیمات را بصورت دستی انجام می دهند ، اما بیشتر تنظیماتشان بصورت اتوماتیک است ؛ کیفیت عکس در این دوربینها خوب است و از دوربینهای کامپکت کیفیت بالاتری دارند ، البته نه در همه ی مدلها ، بعضی از مدلهایشان کیفیتی برابر با کیفیت دوربینهای کامپکت دارند.
دوربینهای کامپکت و دوربینهای DSLR هم در کیفیت تصاویر و هم در کنترل هایی که در اختیار کاربر می گذارند با هم تفاوتهای عمده ای دارند؛ کیفیت تصاویر در طول روشنایی روز و در زمانی که نور خورشید توانایی تولید تصاویر با کیفیت را دارد ، در دوربینهای کامپکت و DSLR تفاوتی احساس نمی شود ، اما زمانی که نور کم است و هنگام عکاسی در شب ، عکاسی از یک موجود یا جسم متحرک ، عکاسی در حیات وحش و نظیر اینها تفاوت بین این دو دوربین به وضوح مشخص می شود.
طبیعتا سنسور بزرگتر و ایزو بالاتر دوربینهای DSLR تفاوت زیادی بین کیفیت تصاویر ایجاد خواهد کرد، اما خب قیمت دوربینهای کامپکت کجا و قیمت این دوربینها کجا!!!
تنوعی که در دنیای دوربین وجود دارد باعث می شود که انتخاب وسیعی داشته باشید ؛ اما بهترین راه حل رهایی از این سردرگمی این است که تشخیص دهید چه نوع دوربینی و با چه امکاناتی برای شما مناسبتر است ،شما می خواهید با دوربین خود چه کاری انجام دهید ! می خواهید عکاسی را بصورت حرفه ای دنبال کنید یا می خواهید یک مجموعه ی کامل از ناب ترین تصاویر وشیرین ترین لحظات زندگی خود را بصورت آلبوم در اختیار داشته باشید! آیا یک دوربین کمپکت ساده می تواند پاسخگوی نیازهای شما باشد و یا نه ، می خواهید کنترل بیشتری بر روی دوربین خود داشته باشید؟
درست است که دوربینهای با کیفیت تر بهتر هستند و کارکرد بهتری نیز دارند ، اما آیا و اقعا شما به امکانات متعدد این دوربین نیازمند هستید یا اصلا از آنها استفاده می کنید ؟!
سعی کنید دوربینی را بخرید که متناسب با نیازشما باشد ؛ بعضی از کاربران تنها برای علایق شخصی خود عکس می گیرند،برخی برای گذاشتن عکس در پیج و بالا بردن لایک مدام در حال عکس گرفتن هستند ، برخی برای زنده نگه داشتن خاطرات ، از همه روزهای عمرشان عکس دارند، برخی شغل عکاسی دارند و به عنوان منبع درآمد به عکاسی و دوربین نگاه می کنند ؛ مسلما برای عکاسان ، دوربین خوب بهترین همراه آنان خواهد بود، لذا دقت داشته باشید که شما از دوربین چه می خواهید…
در واقع موارد زیادی بر روی عکس و کیفیت عکس شما تاثیر می گذارند ، اما این چند مورد بیشتر از همه تاثیر گذار خواهند بود ؛ نوردهی از ویژگیهای بسیار مهم در عکاسی میباشد و در تعیین کیفیت عکس نیز نقش بسزایی دارد ، در فرایند عکاسی ، نور دهی و کنترل آن به مواردی زیادی بستگی دارد که لازم با آنها آشنا شوید.
برای کنترل نوردهی سه ویژگی وجود دارد که قابل تنظیم هستند ؛ ISO و دریچه ی دیافراگم ، سرعت شاتر ، سه ویژگی مهمی هستند که در کنترل نوردهی تاثیر گذار هستند و به آنها مثلث نوردهی گفته می شود . سه ویژگی اصلی دوربین های عکاسی « ISO» و « Aperture » و « Shutter Speed » هستند ، که هماهنگ با هم کار می کنند و در صورتی که توانایی کنترل این سه گزینه را داشته باشید بدون شک از عکسبرداری لذت خواهید برد.
Aperture:یعنی مقدار نوری که توسط لنز دوربین هدایت می شود و به دوربین می رسد. ISO : یعنی سنسورهای الکترونیکی دوربین به این مقدار نور چقدر واکنش نشان می دهند و چقدر حساس هستند. Shutter Speed: یعنی سرعت شاتر و تعیین می کند که تا چه مدت زمانی روزنه ی نوردهی باز باشد . اگر با این اصطلاحات آشنا هستید ، مطلب را دنبال کنید و در غیر اینصورت برای آشنایی با اصطلاحات رایج در عکاسی و قوانین آنها این مطلب را نیز مطالعه بفرمایید.
به فاصله ی میان محل دیافراگم درلنز تا سطح فیلم ، فاصله ی کانونی گفته می شود و با میلیمتر اندازه گیری می شود ؛ فاصله ی کانونی می تواند بیانگر زاویه ی دید نیز باشد ؛ هرچه فاصله ی کانونی کمتر باشد ، لنز دارای زاویه ی دید بازتری خواهد بود و به اصطلاح لنز دارای زاویه ی دید واید است ؛ با افزایش فاصله ی کانونی تصاویر نیز بزرگتر می شوند و اگر فاصله ی کانونی عدد بزرگی باشد زاویه ی دید محدودتر خواهد بود.
[icon type=”vector” icon=”momizat-icon-picassa” align=”right” size=”32″ icon_color=”#383838″ icon_color_hover=”#000000″ hover_animation=”border_increase” ]دیافراگم تیغه های نازک و فلزی هستند که درون لنز قرار گرفته اند ، کار این تیغه ها ایجاد روزنه با قطرهای متفاوت است ، اندازه ی قطر دیافراگم با اعدادی کنار «f» نشان داده می شود ، دیافراگم در فرایند عکاسی دو نقش اساسی را ایفا می کند: کنترل شدت نور و تاثیر بر عمق میدان .
هر چه عدد ( مربوط به دیافراگم) بزرگتر باشد، دیافراگم بسته تر و هر چه عدد کمتری را نشان دهد ، دیافراگم بازتر و نور بیشتری وارد می شود ؛ در وایدترین حالت لنز ، بیشترین اندازه ی باز شدن دیافراگم را داریم و همانطور که فاصله ی کانونی لنز به سمت فاصله ی کانونی بیشتر ( زاویه ی دید کمتر) حرکت می کند، دیافراگم نیز از نظر عددی بزرگتر می شود و نور کمتری وارد دوربین می شود و تصویر تاریکتری بوجود می آید.
اگر دیافراگم باز باشد و عدد مربوط به آن کم باشد ( 1,2 و 2,0 و…) ، دیافراگم باز است و روشنایی زیادی وارد می شود ؛ در این حالت در تصویر ، عمق ایجاد می شود و تنها سوژه ی مورد نظر واضح است و بقیه ی تصویر ، تار و نا واضح نشان داده می شود. اگر دیافراگم حدوداً برابر (8) باشد ، عمق میدان بیشتر می شود و قسمت بیشتری از پس زمینه به همراه سوژه ، در فوکوس قرار داده می شود. اگر دیافراگم روی عددی حول و حوش 22 باشد ، یعنی دهانه ی دیافراگم کوچک است ، هم سوژه و هم پس زمینه دارای وضوح یکسانی خواهند بود.برای آشنایی بیشتر با قوانین دیافراگم و تاثیرات آنها بر روی عکسها ” نکات مهم خرید دوربین عکاسی حرفه ای” را مطالعه نمایید.
ایزوی زیاد هنگام عکسبرداری از تصاویر متحرک و یا هنگامی که نور محیط کم باشد ، مورد استفاده قرار می گیرد.
میزان حساسیت سنسور به نور را ایزو می گویند ، هر چه ایزو بیشتر باشد ، حساسیت سنسور به نور افزایش می یابد و تصاویری دقیق تری به همراه نویز دیجیتالی نیز ایجاد می کند و اگر ایزو کاهش یابد ، طبیعتاً حساسیت سنسور نیز کاهش می یابد و دقت رنگ تصاویر افزایش یافته و تصاویری روان و یکنواخت تولید می شود. دقت داشته باشید برای از بین بردن تاری و ماتی تصویر ناشی از حرکت و لرزش دوربین باید ایزو و سرعت شاتر را افزایش داد. کمترین میزان ایزو بصورت استاندارد 100 است و در بعضی دوربینهای دیجیتال ، مقدار ایزو به 50 یا 25 هم می رسد. اما در حالت کلی ایزو ( 100-200) بهترین کیفیت را در تصویر ایجاد می کند.
[icon type=”vector” icon=”momizat-icon-picassa2″ align=”right” size=”32″ icon_color=”#ce0c0c” icon_color_hover=”#680000″ hover_animation=”border_increase” ]سرعت شاتر در واقع تعیین کننده ی مدت زمان باز بودن دیافراگم است و مدت زمان جمع آوری نور به این بازه ی زمانی بستگی دارد ؛ هرچه این بازه ی زمانی بیشتر باشد یعنی نور بیشتری به سنسور می رسد و برعکس، سرعت شاتر بر حسب ثانیه است ، اگر سرعت شاتر کم باشد و مدت زمان نورگیری زیاد باشد باعث کشیدگی بیشتر در اجسام متحرک می شود. برای عکاسی از اجسام در حال حرکت کاهش دادن سرعت شاتر جلوه ی زیبایی به عکس شما خواهد داد.
دوربینها از یک سنسور حساس به نور برای ثبت و دریافت پرتوهای نوری استفاده می کنند، هر چه اندازه ی سنسور الکترونیکی بیشتر باشد یعنی هر چه قطعه یا محیط حساس به نور بیشتر و بزرگتر باشد در واقع نور بیشتری نیز دریافت کرده است و در نتیجه تصاویر با کیفیت بالاتری تهیه می شوند.
اندازه ی سنسور در برخی دوربینهای حرفه ای ، برابر با اندازه ی یک فریم 35 میلی متری در دوربینهای آنالوگ است، یعنی دارای ابعادی برابر با 24×36 میلی متر است، این دوربینها را دوربینهای فول فریم می نامند. بعضی دیگر از دوربینها دارای سنسورهایی با ابعاد 23×15 میلی متر هستند که به آنها سنسورهای APS-C می گویند ؛ این نوع سنسورها حدوداً 43% سطح سنسورهای فول فریم را پوشش می دهند. دوربینهای فول فریم و APS-C دارای نسبت عرض به طولی برابر با 2 به 3 هستند. سنسورهای کوچکتر از این اندازه را نیز سنسورهای 3 به 4 می گویند، که 28% سطح سنسورهای فول فریم را پوشش می دهند. سنسورهای کوچکتر هم وجود دارند که در برخی دوربینهای کوچک و جیبی قرار داده می شوند.
سنسور در دوربینهای دیجیتال نقش فیلم را در دوربینهای نگاتیوی دارد و وظیفه ی آن ثبت تصویر بصورت دیجیتالی است.
سنسور مهم ترین اجزای دوربین است که بوسیله ی آن پرتوهای نوری به سیگنالهای الکترونیکی تبدیل می شود. سنسورها از لحاظ ساختار داخلی به دو دسته CCD و CMOS تقسیم می شوند. هر دو نوع سنسور تقریبا با هم وارد بازار شدند ، تفاوتی این دو نوع سنسور این است که در ساختار سنسورهای CCD ،پیکسلهایی که در لبه ی سنسور قرار گرفته اند، انتقال پرتوهای نور را برعهده دارند ؛ اما در سنسورهای CMOS هر پیکسل مسئول جذب و انتقال پرتوهای نوری است.
بطور کلی کیفیت تصویر تابع اندازه ی سنسور است و هر چه سنسور بزرگتر باشد ، کیفیت تصویر هم بهتر خواهد شد.
بنابراین سنسورهای CMOS نسبت به سنسورهای CCD ، سرعت بیشتری در خواندن تصاویر دارند ، هزینه ی ساخت این نوع سنسورها کمتر است و دوربینهای دیجیتالی که از این نوع سنسورها بهره می برند قیمت پایینتری نیز دارند ؛ یک مزیت دیگر سنسورهای CMOS این است که میزان شارژ مصرفی کمتری دارند. درست است که سنسورهای CMOS مزیتهایی نسبت به سنسور CCD دارد، اما برای بیان کیفیت سنسور تنها نوع آن تعیین کننده ی کیفیت آن نمی باشد، بلکه موضوع مهمتر اندازه ی سنسور است که کیفیت نهایی تصویر را مشخص می کند.
ویوفایندر یعنی منظره یاب ، در سنسورهای بزرگ ، بزرگتر است . اگر دو دوربین با دو سنسور بزرگ و کوچک را با هم مقایسه و بررسی کنیم، متوجه خواهید شد که نگاه کردن به تصاویر در منظره یاب دوربینی با سنسور فول فریم ،واضح و روشن است و دید واضحی دارد و تصویر بهتر و مناسبتری را ارائه می دهد.
هنگامی که نور محیط کم باشد ، به روشنی مشخص است که هیچ دوربینی قابل مقایسه با یک دوربین فول فریم نیست ،در سنسورهای فول فریم ، اندازه ی پیکسلها نیز بزرگتر است و به راحتی نور کم موجود در محیط را دریافت می کنند و بدون اینکه در تصویر نویز دیده شود تصویری با کیفیت ارائه میدهند.
عمق میدان نیز تحت تاثیر اندازه ی سنسور است ؛ اگر دو دوربین با دیافراگم یکسان و اندازه ی سنسور متفاوت ، در نظر بگیرید متوجه خواهید شد که عکسی را که با دوربین فول فریم گرفته اید عمق میدان کمتری دارد. به این صورت که هرچه اندازه ی سنسوربزرگتر باشد ، با بازتر شدن دیافراگم ، پس زمینه ی تصویر، تیره تر خواهد بود.
سنسور بزرگتر ، پیکسلهای بزرگتری دارد و سایز پیکسلها با توجه به اندازه ی سنسور تغییر می کند.
هرچه اندازه ی سنسور بزرگتر باشد، اندازه ی پیکسلها نیز افزایش می یابد و کیفیت تصاویر نیز بالا می رود.
شاید برایتان سوال باشد ، که افزایش سایز پیکسل می تواند چه تاثیری بر روی کیفیت تصاویر داشته باشد!؟ پاسخ این سوال بسیار راحت است.
فرض کنید دو دوربین با اندازه ی سنسورهای متفاوت ، دارای مگاپیکسلی یکسان باشند، در این حالت برای پر کردن فضای سنسور باید اندازه ی پیکسلها افزایش یابد ، یعنی سنسور کوچکتر دارای پیکسلهای کوچکتری نسبت به سنسور بزرگتر می باشد، هر چه اندازه ی پیکسلهای سنسور بزرگتر باشد، نور بیشتری نیز دریافت می کنند و جریان قویتری هم ایجاد می کنند و تصاویر با کیفیت تری تولید می شود.
اما دوربینی که ابعاد حسگر آن کوچکتر است و اندازه ی پیکسلهای آن نیز کوچکتر است ، چون پیکسلهای کوچکی دارد نور کمتری دریافت می کنند و جریان الکتریکی ضعیفی تولید می کنند ، برای اینکه دوربین تصاویر روشنی تولید کند باید جریانهای الکتریکی ضعیف ،تقویت شوند و تقویت این جریانها، باعث ایجاد نویز در تصاویر می شود. بنابراین اندازه ی سنسور در تعیین کیفیت تصویر نقش بسیار مهمی دارد.
افزایش تعداد پیکسلها اگر با افزایش اندازه ی سنسور همراه نباشد ، کیفیت را پایین می آورد.بنابراین ارتقاء کیفیت تصاویر زمانی انجام می شود که اندازه ی سنسور بزرگتر شود ، نه اینکه تعداد پیکسلها افزایش یابد. با فزایش تعداد پیکسلها بر روی یک سنسور با اندازه ی مشخص، باید اندازه ی پیکسلها کاهش یابد تا تعداد پیکسل افزایش داده شود. بنابراین هر کدام از پیکسلها به همان اندازه که کوچک شده اند، توانایی دریافت نور نیز در آنها کمتر می شود و در نهایت کیفیت تصاویر پایین می آید.
لازم به ذکر است که دوربینهای کراپ سنسور نیز برای هر عکاس حرفه ای لازم و ضروری هستند، چرا که قابلیتها و امکانات متعددی دارند که برای عکسان بسیار جالب است، از جمله قابلیتهای دوربینهای کراپ سنسور می توان به مگاپیکسل بیشتر ،بدون از دست دادن کیفیت – عملکرد ایزوی بهتر و مگاپیکسل بیشتر سبک بودن دوربینهای APS-C و …
مگاپیکسل از جمله مشخصات دوربین است که مقدار عددی آن بر روی دوربین درج شده است. این مشخصه در واقع ، تعداد پیکسلهایی را به شما نشان می دهد که دوربین در ساختن عکسها به کار می برد. مگا پیکسل دوربین به اندازه ی سنسور ربط پیدا می کند و هر چه اندازه ی سنسور بیشتر باشد ، تعداد پیکسلها و اندازه ی پیکسلها نیز بیشتر می شود و نور بیشتری هم توسط سنسور جذب خواهد شد. لذا مگاپیکسل بیشتر یعنی اینکه با زوم کردن تصویر کیفیت پایین نمی آید و تصویر مربع ، مربع نمی شود و بدون افت کیفیت می توانید تصویر با مگاپیکسل بالا را در اندازه های بزرگ مشاهده کنید.
می دانید که مگا پیکسل تصاویر یعنی تعداد پیکسل های به کار رفته در تصویر و هر چه تعداد پیکسلها بیشتر باشد جزئیات بیشتری از تصویر نمایش داده می شود.
مگا پیکسل تنها در دو حالت افزایش می یابد ؛ اول اینکه اندازه ی سنسور را افزایش دهیم و دوم اینکه اندازه ی پیکسلها را کوچک کنیم .زمانی می توان گفت که کیفیت تصاویر افزایش می یابد که اندازه ی سنسور افزایش یابد ، نه اینکه سایز پیکسلها کوچکتر شود ، اگر سایز پیکسلها کوچک شود ، کیفیت تصاویر بهتر نمی شود، هیچ ؛ کاهش هم می یابد. مناسبترین میزان مگاپیکسل برای کاربران عادی ، 8 مگاپیکسل است ؛ بسته به نوع کاربری شما این عدد می تواند بزرگتر نیز باشد.
لنز مجموعه ای از عدسی ها یی است که تشکیل تصویر را برعهده دارند و کیفیت لنز تعیین کننده ی کیفیت عکس خواهد بود و هر لنز با توجه به فاصله ی کانونی و دیافراگم آن معرفی می شود؛ لنزِ دوربین از مهمترین اجزای دوربین ها به شمار می آید.
فاصله ی کانونی و محدوده ی دیافراگم ، دو مشخصه ی مهمی هستند که به لنز دوربینها بستگی دارند . با کم شدن فاصله ی کانونی لنز ، میدان دید تصویر نیز وسیع تر می گردد و محدوده ی بیشتری از سوژه در تصویر می افتد و دقیقاً برعکس ، اگر فاصله ی کانونی افزایش یابد ، تصویر گرفته شده محدوده ی کمتری از فضای عکسبرداری را نشان می دهد و محدوده ی کمتری از سوژه در تصویر می افتد. برای مثال ؛ هر لنزی علاوه بر بزرگنمایی دارای محدوده ای به نام « FOCAL LENGTH» است که کمترین و بیشترین فاصله ی کانونی در این بازه قرار می گیرند، هر چه فاصله ی کانونی کمتر باشد ، یعنی زاویه ی دید لنز واید تر و وسیع تر است ، در محدوده ی فاصله ی کانونی نیز وایدترین حالت لنز مربوز به کمترین فاصله ی کانونی است . برای کاربران عادی مناسبترین فاصله ی کانونی برای واید بودن لنز 24 میلی متر است و برای کاربران حرفه ای کمتر از 18 میلی متر است.
انواع لنز با توجه به فاصله ی کانونی که دارند نامگذاری شده اند که می توانند کاربردهای متفاوتی نیز داشته باشند.
زاویه ی دید بسیار وسیع « Ultra Wide angle » این لنزها ، دارای فاصله ی کانونی کمتر از 18 میلیمتر هستند. زاویه ی دید در این لنزها بسسیار وسیع است و برای عکسبرداری از مناطق و فضای وسیع استفاده می شود.
زاویه ی دید وسیع « Wide angle » ، فاصله ی کانونی این نوع از لنزها ، بین 18 تا 30 میلیمتر است و جهت عکاسی های عریض استفاده می شوند.
زاویه ی دید معمولی « normal angle» این لنزها دارای فاصله ی کانونی 30 تا 70 میلیمتر هستند . معمولاً در ساختار دوربینهای کامپکت از این نوع لنزها استفاده می شود ؛ جهت گرفتن عکسهای شخصی استفاده می گردند.
لنزهای تله فوتو « Telephoto » این نوع لنزها ، با فاصله ی کانونی 70 تا 300 میلیمتری ، جهت عکسبرداری از تصاویر ورزشی استفاده می شوند.
لنزهای سوپر تله فوتو « Super Telephoto » لنزها دارای فاصله ی کانونی بیشتر از 300 میلیمتر می باشند و چنین فاصله ی کانونی زیادی ، بیشتر برای ثبت تصاویر ورزشی و باغ وحش به کار می رود.
اکنون نوبت به محدوده ی دیافراگم است ، گفتیم که محدوده ی دیافراگم نیز همانند فاصله ی کانونی، به لنز دوربینها بستگی دارد ؛ محدوده ی دیافراگم با این علامت نشان داده می شود f/x-y ، عدد X کوچکتر و عدد Y بزرگتر است و هر کدام از اعداد x و y، نشان دهنده ی محدوده ی دیافراگم در دو فاصله ی کانونی متفاوت هستند ، محدوده ی دیافراگم و فاصله ی کانونی با هم و در کنار هم بررسی می شوند. به این مثال توجه کنید ؛ وقتی می گویند دوربینی دارای فاصله ی کانونی 100-20 میلیمتر و محدوده ی دیافراگم f2.5-5.7 است ، به این معنی است که این دوربین دارای عریض ترین محدوده ی دیافراگم « f2.5»در فاصله ی کانونی 20 میلیمتر ومحدوده ی دیافراگم «f5.7» در فاصله ی کانونی 100 میلیمتر است . یعنی عریض ترین محدوده ی دیافراگم در حداقل و حداکثر فاصله ی کانونی را نشان می دهد . در واقع هر چه محدوده ی دیافراگم عریض تر باشد ، بهتر است.
شاید بپرسید که عریض بودن محدوده ی دیافراگم به چه دردی می خورد !
محدوده ی دیافراگم به معنی محدوده ی روزنه ی نوردهی است ، یعنی هر چه روزنه بزرگتر باشد نور بیشتری وارد دوربین می شود ، مسلماً با وارد شدن نور بیشتر ، جزئیات بیشتری در عکس نشان داده می شود . میزان نور و روشنایی بیشتر، باعث می شود سرعت عکسبرداری نیز افزایش یابد و اگر محدوده ی دیافراگم کم باشد ، به معنی روشنایی کمتر و سرعت کمتر است. پس در نهایت به این نتیجه می رسیم که لنز سریعتر بهتر از لنز کند است.
بررسی کردن و تشخیص کیفیت لنز به چند المان بستگی دارد ، درجه زوم و اندازه ی دیافراگم و فاصله ی کانونی از موارد تاثیر گذار بر کیفیت لنزها هستند. بر روی دهانه ی لنز اطلاعاتی که شامل اعداد و ارقام میشوند درج شده است ، نام لنز ، فاصله ی کانونی ، شدت نور ، دهانه ی لنز و…تمامی این اطلاعات کمک بزرگی به تشخیص خوب بودن و با کیفیت بودن لنز می کند.
برای ساخت لنزهای اصلی و گران قیمت از شیشه ی واقعی استفاده می شود اما در دوربین های ارزان قیمت از پلاستیک برای ساختن لنز استفاده می شود . فاصله کانونی و بزرگنمایی لنز از موارد مهمی است که در ساخت عکسهای با کیفیت نقش دارند. کار لنز تبدیل مناظر طبیعی بزرگ به پیکسلها و تصاویر میلیمتری بر روی سنسور است.
لنزهایی که توسط شرکت کانن ساخته شده و لنزهای رده بالای شرکت نیکون کیفیت عالی دارند و از با کیفیت ترین کریستالها برای ساخت عدسی های آنها استفاده شده است ؛ اما برای ساخت عدسی های لنزهای کیت از پلاستیک فشرده استفاده می شود ؛ این لنزها معمولا در دوربینهای کامپکت استفاده می شود .برای آشنایی بیشتر با لنزها و نحوه ی کارکرد آنها کلیک کنید.
زوم اپتیکال در واقع همان زوم کردن از طریق لنز است.
دوربینهای دیجیتال دارای دو نوع زوم هستند ، زوم اپتیکال و زوم دیجیتال .بطور کلی زوم کردن یعنی تغییر فاصله ی کانونی دوربین نسبت به سوژه ی عکاسی. قبلاً توضیح دادیم که با افزایش فاصله ی کانونی ، بزرگنمایی بیشتر می شود(TELEPHOTO) و با کاهش دادن فاصله ی کانونی ، تصویر بزرگتر و بزرگنمایی کمتر می شود (Wide) .
زوم اپتیکال ، به زوم از طریق لنز نیز معروف است ،به این صورت که فاصله ی کانونی لنز را کم یا زیاد می کنند و تصویر را به جلو و یا عقب می برند . اما زوم دیجیتال یعنی زوم کردن و جلو آمدن قسمتی از تصویر ، کاملاً شبیه به زوم کردن یا برش دادنی که در فتوشاپ انجام میدیم و یک کار نرم افزاری محسوب می شود . زوم دیجیتال باعث افت کیفیت عکس می شود ، مثلاً اگر یک دوربین 18 مگاپیکسلی را داشته باشید و بدون زوم کردن عکس بگیرید ، کیفیت عکس شما همان 18 مگاپیکسل خواهد بود ، اما اگر از زوم دیجیتال در هنگام عکس گرفتن استفاده کنید ، کیفیت عکس پایین می آید.
قضیه در زوم اپتیکال کاملاً فرق می کند ، در زوم اپتیکال هیچ نوع کاهش کیفیتی در تصاویر دیده نمی شود و در مثال ذکر شده اگر با زوم اپتیکال عکسبرداری شود، کیفیت عکس در حالت زوم هم ، همان کیفیت بدون زوم خواهد بود. بنابراین ملاک اصلی در خرید ، زوم اپتیکال باید باشد و زوم اپتیکال در محدوده ی 3x تا 10x و بالاتر هم است ، حداقل زوم مناسب برای کاربران عادی 4x تا 5X است.
بزرگنمایی یکی از موارد مهمی است که حتماً هنگام خرید دوربین باید به آن توجه کنید ، مطمئناً شما روزی عکسی خواهید گرفت که به بزرگنمایی و زوم کردن نیاز داشته باشد ، نمی شود که هنوز دوربین نخریده خود را مجبور به عکس نگرفتن از مناظر دور دست کنید!!! زوم کردن برای هنگامی استفاده می شود که دارید از یک مسافت طولانی عکس می گیرید و عکس گرفتن از راه دور نیازمند زوم کردن است.از آنجاییکه ممکن است همه ی شما حتی کاربران عادی دوربین نیز در چنین شرایط عکس گرفتنی قرار بگیرند ، لذا لازم است به زوم و اعداد 4X و7X و… توجه کنید.
هر چه بزرگنمایی بیشتر باشد ، جزئیات بیشتری از تصویر را می بینید ، اما توجه داشته باشید که در هنگام استفاده از قابلیت بزرگنمایی در هنگام عکسبرداری ، لرزش دوربین بیشتر از سایر اوقات بر روی تصویر اثر می گذارد و بنابراین باید حتما از سه پایه استفاده شود ؛ گستره یا محدوده ی زوم از کمترین عدد شروع می شود و به بزرگترین عدد ختم می گردد ، گستره ی بزرگنمایی بین کمترین و بیشترین میزان بزرگنمایی قرار دارد. اگر دوربینی دارای گستره ی زومی معادل ( 120-24) میلی متر باشد ، با تقسیم نمودن عدد بزرگتر « 120» به عدد کوچکتر « 24» جوابی معادل « 5» حاصل می شود. عدد بدست آمده نشان دهنده ی میزان زوم دوربین است ، یعنی زوم دوربین 5X برابر است.
برای اینکه تصویری واضح داشته باشید ، تنها استفاده از قابلیت فوکوس کافی نیست ، بلکه جلوگیری از لرزش دوربین و رفع لرزشهای آن باعث ایجاد تصاویری واضح و شارپ می شود. عکس تار زمانی تولید می شود که دوربین لرزش داشته باشد. هنگامی که سرعت شاتر پایین باشد، تصاویر تارتری تولید می شوند . قابلیت ضد لرزش همانطور که از اسمش پیداست باعث حذف حرکتهای اضافی و لرزش های دست می شود و از ایجاد تصویری بی کیفیت و مات جلوگیری می کند.
این قابیلت در هر کدام از شرکتهای سازنده ی دوربین تحت عنوان خاصی بیان می شوند برای مثال شرکت Nikon از این قابلیت به نام « Vibration Reduction » نام می برد و شرکت Canon با نام « Optical Image Stabilizer» از این قابلیت نام می برد.لرزش دوربین باعث مات شدن تصاویر می شود و سیستم لرزشگیر در واقع به منظور حذف یا کاهش اثر لرزش دوربین و مات شدن تصاویر طراحی شده است .
لرزش گیر اپتیکال
عملکرد این لرزش گیر بسیار پیچیده است و با تغییر دادن و جابجایی در عدسی های لنز صورت می گیرد ، اساس این تکنولوژی به این صورت است که لنز ، وظیفه ی ثبت تصاویر و آماده سازی برای سنسور را بر عهده دارد ، تا سنسور تصویری بی نقص را دریافت کرده و به اطلاعات دیجیتالی تبدیل نماید.
لرزش گیر دیجیتال
عملکرد لرزش گیر دیجیتال به این صورت است که تصاویر دیجیتالی فریم به فریم بررسی می شوند تا حرکت و انحراف آنها از بین برود ، لرزش گیر دیجیتالی تا اندازه ای نویزهای تصویر را نیز از بین می برد.
بسیاری از دوربینهای دیجیتالی از نوع کامپکت و دوربینهای فیلمی دارای پنجره ای هستند ، که هنگام عکاسی می توانید با نگاه کردن به آن ، کادر عکس و محتویات عکس خود را ببینید . این پنجره ی کوچک را چشمی دوربین یا منظره یاب می گویند ، چشمی دوربین در واقع تصویر نهایی را به شما نشان می دهد . صفحه lcd تنها در دوربینهای دیجیتالی وجود دارد ، این صفحه همانند چشمی دوربین ، تصویر نهایی را به شما نشان می دهد و می توانید نتیجه ی تغییراتی را که در تنظیمات عکس بوجود می آوردید مشاهده کنید ؛ روشنایی عکس را تغییر دهید و ببینید که چقدر روشن یا تیره است و اندازه ی دیافراگم را تغییر داده و تاثیرش را ببینید.
فوکوس به معنی تنظیم فاصله ی کانونی جهت افزایش وضوح تصاویر انجام می شود، این قابلیت برای کاهش تاری و وضوح پایین تصاویر ارائه شده است . تمام دوربینهای دیجیتال از قابلیتی به نام فوکوس بهر ه می برند. دو نوع فوکوس در دوربینهای دیجیتال مشاهده می شود؛ فوکوس اتوماتیک و فوکوس دستی.
فوکوس اتوماتیک « Auto Focus »
این نوع فوکوس با نام AF شناخته می شود و طریقه ی کار این نوع فوکوس به این صورت است که هنگامی که شما دکمه ی شاتر را تا نیمه فشار می دهید ، اشعه ای از سوی لنز و موازی با لنز به طرف سوژه ی عکاسی می رود و بعد از اینکه اشعه با سوژه ی عکاسی برخورد کرد ، اشعه توسط لنز دوربین شناسایی می شود و زمان رفت و برگشت اشعه نیز محاسبه می شود و از این طریق فاصله ی لنز با سوژه تعیین می گردد و لنز می تواند بر سوژه ی مورد نظر فوکوس داشته باشد و بعد از این عملیات، دکمه ی شاتر را تا آخر فشار می دهیم، تا تصویر ثبت شود.
فوکوس دستی « Manual Focus »
فوکوس دستی با نام کوتاه شده ی « MF» شناخته می شود ؛ تمام تنظیمات فوکوس بصورت دستی انجام می شود ، این قابلیت در دوربینهای حرفه ای و نیمه حرفه ای وجود دارد.
عکسها با فرمتهای مختلفی ذخیره می شوند، یکی از فرمتهای ذخیره کردن عکسها، فرمت Raw می باشد که به عکسهایی که با این فرمت گرفته شده اند « نگاتیو دیجیتال » نیز می گویند ، این نوع ذخیره نمودن عکسها از اهمیت بالایی برخوردار است. چرا که هیپ نوع پردازشی بر روی این نوع عکسها صورت نگرفته و فایلهای خامی می باشند و بدین صورت عکاسان می توانند بر روی چنین عکسهایی بیشتر کار کنند .اکنون اگر به عکسهایی که در آلبوم گوشی خود دارید نگاهی بیندازید میبینید که فرمت عکسها JPEG است ، این فرمت باعث فشرده کردن و در واقع از بین رفتن بسیاری ازاطلاعات عکس می شود .بنابراین هنگام خرید به نوع فرمت دخیره سازی عکس توسط دوربین دقت کنید.
ضریب برش ، از تقسیم نمودن ابعاد حسگر دوربین به ابعاد حسگر فول فریم به دست می آید و نسبت بین این دو را ضریب برش می گویند و با ضرب کردن فاصله ی کانونی واقعی در ضریب برش فاصله ی کانونی معادل بدست می آید.
دوربینهای فول فریم دارای ضریب برش 1 هستند بنابراین اگر لنزی با هر فاصله ی کانونی بر روی دوربین فول فریم نصب شود در فاصله ی کانونی آن تغییری ایجاد نمی شود ؛ اما اگر ضریب برش یا همان ضریب کراپ در دوربینی 1.5 باشد ، باید فاصله ی کانونی لنز را در 1.5 ضرب کرد تا فاصله ی کانونی معادل پیدا شود.
دوربینها بطور معمول از باتریهای لیتیومی و باتریهای قابل شارژ AAs استفاده می کنند ؛ البته باتریهای غیرقابل شارژ هم مورد استفاده قرار میگیرند . باتریهای قلمی غیر قابل شارژ هزینه ی کمی دارند و برای مواقعی ضروری که شارژر دوربین در دسترس نیست و … می توانند بسیار مورد استفاده قرار گیرند ؛ این باتریها نیز دارای انواع متفاوتی هستند ؛ باتریهای یک بار مصرف و غیر قابل شارژ لیتیومی « A As »گران تر و با کیفیت تر از نوع « Alkalines » هستند ؛ باتریهای غیر قابل شارژ لیتیومی میزان انرژی و ذخیره ی آنها سه برابر بیشتر از باتریهای آلکالین است.
باتریهایAAs ، باتریهای قابل شارژ هستند ؛ نوع قابل شارژ آنها « NiMH » هیدرید نیکل نام دارد ، دارای کیفیت و کارایی مناسبی هستند و تاثیری منفی بر روی کارت حافظه نخواهند داشت.
باتری های قابل شارژ لیتیومی ؛ باتریهای لیتیومی کوچکتر و کم وزن تر از باتریهای هیدرید نیکل هستند و تاثیری منفی بر روی کارت حافظه ندارند.
دوربینهایی که در بازار وجود دارند، دوربین ها کاملا از فرمت کارت حافظه از قبیل SD و SDHC و MMC پشتیبانی می کنند ،امروزه بسیاری از دوربینها علاوه بر پشتیبانی از فرمت CompactFlash، فرمت معروف SDXC را نیز ساپورت می کنند؛ اما بطور کلی استفاده از رم با فرمت SDHC بهترین انتخاب خواهد بود که توسط انواع دستگاه های دیجیتالی دیگر نیز نظیر لپ تاپ و ال ای دی و … نیز شناخته شده است.
کدام برند سوال و پرسش همیشگی در دنیای دوربینهای عکاسی است، که بسیار جنجالی و داغ می باشد ، هر برندی به تعداد زیادی طرفداران خودش را دارد که تحت هیچ شرایطی تسلیم برندهای دیگر نمی شوند، کانن و نیکون که امروزه در بین دوربینهای دیجیتای بیشترین طرفداران را دارند و بماند که سونی و پاناسونیک هم به نوبه ی خود چه غوغایی برپا کرده اند، اما آیا واقعا کدام برند بهتر است ، به انتخاب شما و نوع دوربینی که در نظر دارید برمی گردد ، توجه بفرمایید : اگر یک دوربین حرفه ای مد نظر شماست و قصد خرید دوربینهای حرفه ای را دارید بی گمان از هر کسی بپرسید دوربینهای حرفه ای کانن و نیکون را به شما پیشنهاد می کنند و البته سونی هم دوربینهای حرفه ای خوبی دارد ؛ دوربینهای کانون به داشتن حسگرهای بزرگ معروف هستند و بنابراین برای خرید چنین دوربینهایی باید در کانن به نبال گزینه ی مورد نظر خود باشید ، دوربینهای پاناسونیک و کانون دارای بزرگ نمایی یا زوم اپتیکال بسیار بالایی هستند ، بنابراین برای شما که به دنبال زووم نوری بالا هستند می تواند بهترین گزینه باشند.
البته دوربینهای سامسونگ و المپیوس و پنتاکس و کاسیو نیز هر کدام در مدلهای متفاوتی که تولید کرده اند حرفی برای گفتن دارند و دارای ویژگیهای جالبی هستند اما با توجه به پرفروش ترین ها می توان دوربینهای کانون و نیکون را در صدر جدول قرار داد ؛ این نکته را هم در نظر داشته باشید که معمولا برندها با یکدیگر مقایسه نمی شوند بلکه مدلهای مختلفی از برندها را باید با هم مقایسه کرد زیرا تولید کنندگان و سازندگان دوربینها بطور مرتب در حال نوآوری در تولیداتشان خواهند بود.
اکنون دوربین را خریدید ، مبارکتان باشد ؛ اما باید جیبتان را بیشتر خالی کنید و هنوز امکانات جانبی زیادی هستند که خرید بعضی از آنها ضرورت دارد ، برای محافظت از دوربین تازه ای که خریده اید مطمئناً به کیف دوربین و یک خشگیر احتیاج پیدا خواهید کرد ، برای ذخیره سازی تصاویر یک مموری لازم دارید ،سه پایه یا تک پایه ،لنز،و… البته اگر از قبل لوازم جانبی داشته باشید که به دوربین جدیدتان هم بخورد و با آن هم سازگار باشد میتوانید از خرید لوازم جانبی اضافه صرف نظر کنید.جهت چگونگی استفاده از ” لوازم جانبی دوربینها لوازم جانبی دوربین ” را نیز مطالعه بفرمایید.
فعالیت تاخرید ؛ مشاوره خرید و راهنمای خرید و فروش ؛ نقد و بررسی محصولاتی که در فروشگاه های اینترنتی ایران موجود هستند . و بررسی مشکلات و آموزش نحوه کارکرد و کارایی مشخصات فنی دستگاه لوازم خانگی و دیجیتال ؛ برایتان بیدرنگ می نویسیم.
لطفا فقط سوالات مشاوره و خرید بپرسید.
« مشکلات فقط در نظرات پاسخ داده می شوند »
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد