مقایسه انواع تلویزیون LED، LCD و پلاسما؛ تکنولوژی و امکانات تلویزیون

زمان مطالعه : 36 دقیقه

مقایسه انواع تلویزیون LED، LCD و پلاسما؛ تکنولوژی و امکانات تلویزیون ؛ در بازار انواع تلویزیون ، با ساختار و کیفیت های متفاوت وجود دارند . با توجه به این تنوع و گستردگی که در زمینه ی تولید تلویزیون وجود دارد ، لازم است که قبل از خرید با انواع تلویزیون اشنایی داشته باشید. در این صفحه سعی کرده ایم که از ال سی دی گرفته تا تلویزیونهای سه بعدی و هوشمند برای شما توضیح دهیم .

مقایسه انواع تلویزیون : LED چیست

در این نوع پنل ها به جای لامپهای فلورسنت  CCFL ، لامپهای ED یا « light-emitting diode » در پشت تلویزیون قرار داده شده اند . وجود این لامپها در ساختار تلویزیون باعث ایجاد تغییراتی می شود ، پنل ها در این نوع ، باریک تر هستند و از لحاظ صرفه جویی نیز مقرون به صرفه تر خواهند بود ، چون مصرف برق کمتری دارند ؛ اما از لحاظ کیفیت تصاویر تفاوتی با هم ندارند. LED ها مانند LCDها ، عمر بین 30000ساعت تا 60000ساعت را دارندو بعد این مدت روشنایی و نور پس زمینه انها نصف میشود.

Full array

مقایسه انواع تلویزیون ؛ در این نوع پنلها لامپهای LED بصورت منظم و یکدست در تمام تلویزیون پخش شده اند. که موجب می شود ، نور یکنواخت و یکسان تولید شود و نور هر منطقه جداگانه و بوسیله ی LED آن منطقه تنظیم و کنترل می شود.

بغضی از سازندگان پنل های LED به جای به کار بردن نور سفید از انواع نور رنگی استفاده  می کنند و تلویزیون را قادر به تولید رنگهای بیشتری می کند.

دارای حاشیه ای ضخیم هستند ، شبیه تلویزیونهای LCD عمل می کنند با این تفاوت که از لامپهای LED برای تولید نور پس زمینه استفاده می کنند. و نحوه ی چیدمان آنها به گونه ایست که در سرتاسر پشت پنل  چیده شده اند.

LED EDGE

بغضی از سازندگان پنل های LED به جای به کار بردن نور سفید از انواع نور رنگی استفاده  می کنند و تلویزیون را قادر به تولید رنگهای بیشتری می کند. این نوع از  پنل ها ، نور بیشتری در لبه ها تولید می شود و هنگامی که نور محیط کم است . به راحتی متوجه این مشکل خواهید شد که اصطلاحاً به این مشکل « Clouding» گفته می شود . ال ای دی های ارزان قیمت ، معمولاً دارای این نوع چیدمان هستند ، لامپهای LED در تمام سطح پنل وجود دارند ، اما به تعداد کم و قابلیت تنظیم نور را نیز ندارند و همه ی LED ها دارای نور یکسانی میباشند، که به آنها Direct lit  می گویند.

تلویزیون OLED

OLED ها مانند ال ای دی ها هستند با این فرق که در انها برای ساطع کردن نور از ماده های ارگانیک بهره می برند. نمایشگر تلویزیون ها ی OLEDاز جنس مواد الی تشکیل شده است . یعنی دیود های آلی ساطع کننده نور ،این دیودها خود نور تولید کرده بنابراین در OLED به نورپردازی پشت صفحه نیازی نیست . OLEDها دارای وزن و مصرف انرژی کم هستند ؛ باریک و ظریف اند ، رنگ مشکی عمیق و حقیقی با کنتراست بیشتر را نشان می دهند . بیشتر از این تلویزیون ها برای نمایش سینمایی استفاده میشو د . زیرا دربازسازی صفحه سریع اند و استحکام و مقاومت این تلویزیون ها در برابر ضربه و گرما زیاد است.

زاویه دید و روشنایی بالا و مصرف انرژی برق کم دارند.وسعت رنگ OLED بیشتر از LED ها است. طول عمر آنها بیشتر از ال ای دی و ال سی دی ها است اما رنگ آبی زودتر از سبز و قرمز روشنایی اش را از دست می دهد .

مقایسه انواع تلویزیون : تلویزیون‌های 4KیاUHD

تکنولوژیهای جدید و گرانی مانند OLED و رزولوشن 4 K ، کیفیت عالی و بی نظیری دارند

UHD تلویزیون های با کیفیت بسیار بالاتر ازنظر سیستم ، سخت افزار و نرم افزار از تلویزیون های HDاست.تراکم پیکسلی 32 میلیون که در اچ دی 2 میلیون است یعنی 30ملیون پیکسل بیشتر در نتیجه رزولوشن و کیفیت تصویر آن بیشتر از تلویزیون های اچ دی است و صدا در این تلویزیون ها کیفیت بیشتری دارد .

 

تکنولوژیهای جدید و گرانی مانند OLED و رزولوشن 4 K  ، کیفیت عالی و بی نظیری دارند ؛ اما به دلیل قیمت بالایی که دارند چندان مورد استقبال قرار نگرفته اند و هنوز با انواع پنل های پلاسما و LCD در رقابت نیستند.

 

 

تلویزیون‌های(3D) سه‌بعدی

دیدن برجسته و بعددار تصاویر,فیلم ها ،بازی ها را سه‌بعدی می گویند ؛ در این فناوری ، بعد سوم که عمق است به طول و عرض اضافه میشود وسبب می شود که تصویرهای فرستاده به هرچشم ، باهم متفاوت باشد تا بتوانیم آنها را برجسته و بعد دار ببینیم . دیدن این تصاویر با زاویه متفاوت و استفاده از عینک های مخصوص باعث میشود مغز به اشتباه بیفتد و بعد سوم را ببیند .

دو نوع تلویزیون 3 بعدی داریم « اکتیو و پسیو» ، که در نوع پسیو، کیفیت تصویر پایین تر و عینک ها بدون باتری و سبک و ار زانند ؛ اما در اکتیو رزولوشن بالا همراه با لرزش تصویر اما عینک ها سنگینتر هستند اکتیو برای نمایش 2بعدی هم مناسب است اما پسیو فقط برای 3 بعدی مناسب است .

پلاسما

اساس کار تلویزیونهای پلاسما، بصورت تابش و پرتاب جریانی ، از ذرات با بار منفی « الکترونها» به سوی صفحه ی شفافی است که توسط ماده ای فلورسنت پوشیده شده است.

مقایسه انواع تلویزیون ؛ « P DP» ، کوتاه شده ی عبارت Plasma Display Panel است و به معنی صفحه نمایش پلاسما است. تکنولوژی به کار رفته در پلاسما این چنین است . دو صفحه ی شیشه ای نفوذ ناپذیر در برابر هوا که بین آنها توسط گازهایی مانند نئون و آرگون و زنون پر شده است. و با اعمال ولتاژ به سلولهای گازی ، سلولها برانگیخته شده و نور فرابنفش تولید می کنند و در نتیجه ی برخورد نور فرابنفش با لایه ی فسفری ، پیکسلهای فرعی (RGB) نور مرئی تولید می شود .

برای درک کاملتر موضوع ، ادامه ی مطلب را بخوانید.  الکترونها که همان ذرات با بار منفی هستند سبب برانگیختن اتم های ماده ی فلورسنت می شوند که نتیجه ی این عمل گسیل نور و تشکیل تصویر می باشد. تمام سطح صفحه نمایش ، توسط پیکسلهایی با رنگهای سبز ، آبی ، قرمز پوشیده شده است ، کارکرد صفحه نمایش ها ، تشکیل تصویر است و برای ایجاد تصویر باید، پیکسل ها روشن شوند و با ترکیب رنگ های مختلف، تصویر رنگی تشکیل می شود. معمولاً مواد یا خنثی هستند یعنی بار الکتریکی ندارند ، یا باردار هستند ، مواد خنثی دارای تعدادی مساوی الکترون و پروتون هستند و از نظر الکتریکی خنثی هستند ؛ اما مواد باردار تعدادالکترون و پروتون آنها با هم برابر نیست.

پلاسما در مقایسه انواع تلویزیون

الکترونها که بار منفی نیز نامیده می شوند ، براثر ضربه یا حرارت از مدار خود خارج شده و پیوندشان با هسته کم می شود و از اتم خارج می شوند . با کم شدن هر الکترون از اتم بارمثبت اتم ، بیشتر می گردد ؛ الکترونهایی که از مدار خود خارج شده اند را الکترونهای آزاد می نامند ، این الکترونها چون دارای بار منفی می باشند به سمت بار مثبت تمایل بیشتری دارند و مدام در حال حرکت به سمت ناحیه ی مثبت تر اتم هستند .

 

بر اثر این حرکات و جابجایی الکترونها و برخورد با ذرات دیگری که در مسیر حرکت وجود دارد ، انرژی الکترونها ی آزاد، به صورت نور گسیل می شود.

حالا با این تفاسیر، بهتر میتوانید مفهوم پلاسما را درک کنید. پلاسما نیز گاز برانگیخته شده ایست که دارای یونهای باردار و الکترونهای منفی می باشد. که به علت اختلاف پتانسیل بالا برانگیخته شده است و الکترونهای آن از مدار اصلی خود جابه جا شده اند . در صفحه نمایش پلاسما از گاز نئون و زنون استفاده می شود . این دو گاز هنگامی که برانگیخته می شوند ، نوری تولید می کنند که توسط چشم انسان قابل رویت نمی باشد. و به آن نور فرابنفش می گویند، نور فرابنفش توسط چشم انسان دیده نمی شود اما می تواند عناصری که نور مرئی تولید می کنند را برانگیخته کند.

درون صفحه نمایش پلاسما چه می گذرد؟

سلولهای فسفری دارای رنگهای آبی ، سبز و قرمز میباشند که ترکیب این رنگها ، پیکسلها و تصویرهای رنگی را بوجود می آورد.

گاز نئون و زنون ، وسط صفحه نمایش و بین چندین هزار پیکسل « آبی و قرمز و سبز »  قرار گرفته اند. الکترودها نیز در دو طرف این سلولها بصورت عمودی، قرار گرفته اند . این الکترودها ، ماده ای رسانا هستند که جریان الکتریسیته از آنها می گذرد . الکترودها به دو دسته « کاتد و آند » تقسیم می شوند. الکترودی که جریان به آن وارد می شود را الکترود مثبت یا آند می نامند. و الکترودی که جریان از آن خارج می شود را الکترود منفی یا کاند نامیده می شود.

این الکترودها در واقع بین دو بخش فلزی و غیر فلزی ارتباط برقرارمی کنند. الکترودها درهرثانیه ملیونها بار شارژ می شوند تا گاز سلولها را یونیزه کنند و نهایتاً باعث گسیل نور فرابنفش می شوند . فوتونهای فرابنفش نیز هنگام برخورد با لایه ی فسفری «متشکل از پیکسلها» ، الکترونهای فسفری را برانگیخته کرده وسرانجام در اثر حرکت الکترونهای برانگیخته شده ی صفحه ی فسفری، نور مرئی تولید می شود.

 

LCD «ال سی دی »

ماده در سه حالت جامد، مایع و گاز وجود دارد . جامدات که شکل معینی دارند و مولوکولهای نمی توانند آزادانه حرکت کنند. مایعات شکل مشخص ندارند و مولکولهای آنها در حرکت هستند . گازها نیز آزادانه در حرکت هستند. کریستال مایع ، در واقع کریستالهایی هستند که ظاهر مایع دارند. اما مولکولهای آنها با آرایش خاصی نسبت به همدیگر قرار گرفته اند. و هم خصوصیات مایعات و هم خصوصیات جامدات را با هم دارند . حال آنکه در مایعات تشکیل چنین شبکه ای بلوری امکان پذیر نیست.

در ال سی دی ها از لامپ نئون برای روشن کردن صفحه استفاده می شود ، با توجه به قیمت ال سی دی ها تعداد لامپهای به کار رفته در آنها نیز متفاوت است

این مواد نسبت به دما حساسیت بالایی دارند و حرارت خیلی کمی می تواند آنها را به حالت مایع تبدیل کند . برخی کریستالهای مایع هستند که نسبت به جریانهای الکتریسیته نیز حساسیت بالایی دارند و مولکولهای تشکیل دهنده ی آنان با تغییر جریان الکتریکی تغییر حالت می دهند . از آنجاییکه کریستالهای مایع هادی هستند بنابراین می توان نور را از آنها عبور داد.

هنگام عبور نور از این کریستالها ، قطبش نور نیز با قطبش کریستال مایع هم جهت می شود. و نور را از خود عبور می دهند ، البته برای عبور نور علاوه بر کریستال مایع ، به دو تکه شیشه ی پلوراید هم نیاز است . اگر دو تکه شیشه ی پلوراید را روی یکدیگر قرار دهیم . نور به راحتی از آنها عبور می کند اما اگر یکی از شیشه ها را 90 درجه بچرخانید نور رد نمی شود؛ اگر دو شیشه هم جهت باشند به راحتی نور را عبور می دهند اما اگر نسبت به یکدیگرعمود باشند، نور را عبور نمی دهند.

 

به طور متوسط طول عمر یک لامپ نئون 50,000 ساعت است.

تلویزیون های ال سی دی

در ال سی دی ها از لامپ نئون برای روشن کردن صفحه استفاده می شود . با توجه به قیمت ال سی دی ها تعداد لامپهای به کار رفته در آنها نیز متفاوت است. به گونه ای که در ال سی دی های ارزان قیمت یک لامپ نئون و در ال سی دی های گران قیمت چهار یا پنج لامپ ، استفاده می شود.لازم به ذکر است که تعداد لامپ تاثیری در کیفیت تصاویر ندارد .اما در ال سی دی های که تعداد بیشتری لامپ دارند ، اگر یکی از لامپها سوخته شود .

یک لامپ دیگر به عنوان لامپ ذخیره وجود دارد در نتیجه عمر مفید نمایشگر ال سی دی افزایش می یابد. طول عمر ال سی دی 60 هزار ساعت(6سال استفاده 24ساعته ) است به این معنی نیست که بعد از 6 سال دیگه نمیتونید ازش استفاده کنید بلکه به این معناست که تصاویر روشنایی اولیه رو نخواهند داشت و نورش به نصف میرسد . در ال سی دی ها در واقع دو پنل وجود دارد که هر کدام از آنها بوسیله ی یک فیلترRGB  پوشیده شده اند . هر سلول RGB نیز ولتاژ مخصوص به خود را دارد و با تغییر ولتاژ سلولهای RGB ، کریستالهای مایع با زاویه ی خاصی میچرخند و این زاویه ، تعداد نورهای عبوری را تعیین می کند.

اگر کریستالهای مایع در جهت فیلتر RGB قرار گرفته باشند ، نور از آنها عبور می کند ؛ اما اگر عمود بر جهت فیلتر RGB قرار گرفته باشند ، نور از آنها عبور نمی کند و صفحه نمایش سیاه خواهد بود. برای اینکه نور بصورت یکسان و یکنواخت در صفحه نمایش نشان داده شود . یک سیستم منعکس کننده ، شدت نور را کنترل می کند و بصورت یکسان در کل صفحه نمایش نشان می دهد.

مقایسه انواع تلویزیون LED، LCD و پلاسما : LCD «ال سی دی »

در واقع میتوان چنین گفت که نور توسط لامپهای « CCFL » و لامپهای « LED » و یا لامپهایی با ولتاژ بالا، ایجاد می شود و توسط سیستم منعکس کننده شدت آن از لحاظ یکسانی کنترل می شود . نور سفید، از لایه ی اول ، پلاریزه می شود و سپس از فیلترهای RGB عبور داده می شود . چنانچه نور حاصل در جهت شیشه ی دوم باشد ، نور از آن عبور می کند. برای ساختن LCD دوشیشه ی پلاروید را با زاویه ی 90 درجه نسبت به هم قرار می دهند و یک کریستال مایع نیز بین انها قرار داده می شود .

اگر به جریان برق متصل نباشد ، نور از شیشه ی اول می گذرد و به کریستال مایع می رسد. و سپس 90 درجه تغییر  جهت داده و از شیشه ی دوم نیز عبور می کند و به چشم ما می رسد . اما اگر کریستال به جریان الکتریسیته متصل باشد . نور با زاویه ی 90 درجه نمی چرخد و از کریستال دوم عبور نخواهد کرد. ساختن ال سی دی به همین سادگی است که روز به روز با پیشرفت بیشتری مواجه خواهیم بود.

مقایسه انواع تلویزیون : صافی

لایه ی صافی در نمایشگرهای ال سی دی باعث می شود که هر پیکسل که بر روی صفحه قرار  گیرد و رنگ مختص خودش را داشته باشد. لایه ی صافی نور، رنگ آبی و سبز و قرمز را به یک پیکسل بر روی صفحه تبدیل می کند و ترکیبات قرمز و آبی وسبز توانایی تولید انواع رنگ را دارند . اگر هیچ کدام از سه رنگ ( سه پیکسل فرعی) روشن نباشند ، رنگ سیاه تشکیل می شود واگر همه ی آنها روشن باشند ، رنگ سفید نمایش داده می شود.

شیشه صافی رنگ و شیشه TFT

لایه TFT؛به معنی ترانزیستور است و هر پیکسل فرعی دارای یک ترانزیستور است که از الکترود پیکسلی و خازن تشکیل شده است.کریستالهای مایع بین دو لایه ی شیشه ای قرار گرفته اند . هر پیکسل  اصلی از سه پیکسل فرعی تشکیل شده است . جریان الکتریکی که از کریستال مایع رد می شود ، با تغییر شکل کریستال ، مقدار نور رسیده به پیکسلهای فرعی را کنترل می کند. و نهایتاً یا یک پیکسل درخشان می شود یا یک پیکسل قطع می شود.

اکنون که با تفاوت ساختار و تکنولوژی به کار رفته در انواع تلویزیونها آشنا شدیم . نوبت آن رسیده است که تفاوت تکنولوژیها ی متفاوت و تاثیر هر کدامشان را بر روی کیفیت تصاویر و طول عمر و سایر ویژگیهای آنها مقایسه کنیم . در ادامه ی مطلب این موضوع را به وضوح درک خواهید درک خواهید کرد.

کیفیت تصاویر پلاسما بهتر است یا ال سی دی

برای مقایسه ی کیفیت تصاویر در تلویزیونهای پلاسما و ال سی دی ها ، لازم است که تکنولوژی به کار رفته در هر دو نوع تلویزیون را بررسی کرد. با ترکیب نمودن سه رنگ قرمز و آبی و سبز و تغییر شدت هر کدام از آنها می توان انواع رنگ ها را تولید کرد. سه رنگ اصلی قرمز و ابی وسبز به تنهایی پیکسلهای فرعی نامیده می شوند . ترکیب این سه رنگ با هم و مجموع آنها ، پیکسل مجزایی را تشکیل می دهند.

درون پیکسلهای فرعی ، گازهای مختلفی مانند آرگون و نئون و زنون وجود دارد .الکترودهایی که در این پیکسلها به صورت عمودی قرار گرفته اند . باعث برانگیخته شدن این گازها می شوند و گازهای برانگیخته شده نیز ، فوتونهای فرابنفشی را از خود منتشر می کنند. که باعث تحریک شدن پیکسلهای سبز و قرمز و آبی بر روی لایه ی فسفری می شوند.

با استفاده از کنترل نمودن بار فرستاده شده از سوی الکترودها ،به سوی پیکسلهای فرعی  ، هر پیکسل قادر به نمایش دادن میلیونها رنگ خواهد بود . اگر رنگی توسط لایه ی فسفری تولید شود نوع نور منتشر شده شبیه نورتولید شده توسط لامپهای اشعه کاتدی است.

مقایسه انواع تلویزیون ؛ پلاسما بهتر است یا ال سی دی

 اساس کار در انواع صفحه نمایش های ال سی دی بسیار متفاوت است . در ال سی دی ها فیلترهای رنگی بوسیله ی نور پس زمینه روشن می شوند. کریستالهای مایع بین نور پس زمینه و پیکسلهای فرعی قرار دارند. در صورتی که کریستالهای مایع مات شوند . عبور نور مسدود می شود ونور اجازه عبور نخواهد داشت . اما اگر کریستالها شفاف باشند نور عبور کرده و پیکلسها را روشن می کند.

دیدیم که تلویزیونهای پلاسما نور پس زمینه ندارند و برای تولید نور از لایه ی فسفری استفاده می کنند . از آنجاییکه با گذر زمان لایه ی فسفری توانایی تولید نور را از دست می دهد و در نتیجه روشنایی صفحه پایین می آید . عمر مفید تلویزیونهای پلاسما بطور میانگین 10 سال تخمین زده شده است. و با گذشت این مدت میزان روشنایی صفحه نصف می شود ، در تلویززیونهای ال سی دی چون نور پس زمینه وجود دارد.

لذا روشنایی صفحه با گذشت زمان پایین نمی آید. لازم به ذکر است . که در هوای گرم کریستالهای مایع به هم نزدیک می شوند و باعث انعکاس نور آبی می شوند. در هوای سرد کریستالها از هم فاصله می گیرند و باعث انعکاس نور قرمز می شوند . البته با تغییر ولتاژ نیز کریستالهای مایع تغییر حالت می دهند و می توانند خواص فوتونهای نوری را که از بین آنها عبور می کنند را تغییر دهند.

 

LCD، Plasma، CRT،TFT، Laser TV، Projection TV ,LEDو یا OLED چیست؟ و چگونه کار می کنند؟

کلمات بالا (LCD، Plasma، CRT،TFT، Laser TV، Projection TV و یا OLED) را بارها بارها از زبان افرادی زیادی شنیده اید در این مقاله می خواهیم تکلیف این کلمات را برایتان روشن کنیم در صورتیکه که قصد دارید تلویزیون جدیدی بخرید پیشنهاد می شود این مقاله را بخوانید چون قرار است برای خرید آن پول زیادی بپردازند (اگر چه اخیراً خیلی ارزان شده! ) و دیگر اینکه امروزه تلویزیون با امکانات پیش روی ما مثل ماهواره، فیلم ها و دی وی دی های جدید با زیرنویس فارسی همزمان با کشور های بزرگ دنیا آن فقط با ۱۰۰۰ تومان قطعاً زمان زیادی پای آن خواهید نشست.

OLEDا ال ای دی یا LED ال ای دی چیست؟

تلویزیون های OLED یا Organic Light Emitting Display که به آن دیگر LED می گویند، آخرین مدل تلویزیون با تکنولوژی پیشترفته بوده می توان گفت نهایت کیفیت تصویر را ارایه می دهد، بدون شک از دو نوع رقیب خود یعنی LCD و Plasma تصاویر و فیلم را با کیفیت بیشتری نمایش می دهند.
کنتراست این LED ها به چند میلیون می رسند!! واقعاً اعجاب انگیز و هیجان انگیز هستند. تعداد رنگ هایی که نمایش می دهند از دو نوع رقیب بعنی LCD و Plasma نیز بیتشتر است. تکنولوژی این نوع از تلویزیون ها سبب شده که بتوانند این دستگاه ها نازک تر بسازند. تعداد پیکسل آنها هم بدون استثناء ۲ مگا پیکسل هستند. (بعنی FULL HD). فراوان شدن این تلویزیون های LED در بازار باعث شده مدل های LCD و Plasma ارزانتر شوند. یک کلام اگر در هزینه مشکل ندارید لطفاً LED بگیرید.

TFT تی اف تی یا ال سی دی LCD چیست؟

تی اف تی یا TFT تکنولوژیی است که در شکل پیشرفته آن LCD را می سازند (Liquid Crystal Display). به عبارت دیگر وقتی صحبت از TFT می کنیم منظور همان LCD است که از موبایل گرفته تا لپ تاپ و سایر دستگاه هایی که صفحه نمایش دارند استفاده می شود. TFT اختصار Thin Film Transistor بوده، بدینصورت است که روی یک صفحه بسیار نازک و شفاف تعداد مشخصی از ترانزیستورها که نسبت مستقیم به ابعاد صفحه نمایش دارد قرار گرفته به نحوی که جهت روشنایی یک پیکسل یا نقطه نورانی، سه ترانزیستور جهت رنگ های آبی، سبز و قرمز تعبیه شده و با جریان الکتریکی متناسب با تصویری که قرار است نمایش دهد از عبور نورهای پشت زمینه خود که توسط لامپ فلورسنت یا مهتابی خودمان روشن شده جلوگیری، اجازه عبور کم نور و یا اجازه عبور کامل نور را می دهد و آنچه که ما می بینیم حاصل ترکیب این عناصر است. یک نکته مهم که باید در نظر داشته این است که ترانزیستورها از خودشان نور ساطع نمی کنند بلکه جلوی منبع نور را گرفته یا اجازه عبور آنرا می دهد، و این نکته مهم و افتراق مهم تلویزیون های پلاسما است که خودشان نور ساطع می کنند.
امروزه از کلمه TFT کمتر استفاده شده به جای آن از کلمه LCD بکار برده می شود. این موضوع شاید به این خاطر باشد که TFT یک تکنولوزی است مثل کارت های گرافیکی که با تکنولوژی aTi و nVida ساخته می شوند و با مدل های مختلف مثل Radeon , Geforce توسط شرکت های مختلفی مثل MSI، Asus ساخته و به بازار عرضه می گردند.

CRTسی ار تی چیست؟

CRT لامپ اشعه کاتدی است به صورتی که یک لامپ مانند تفنگ نور را به صفحه نمایش می تاباند و ما تصویر را می بینیم. یک تلویزیون معمولی CRT TVامّا CRT یا همان تلویزیون خودمان که از کلمات Cathode Ray Tube تشکیل شده و دیگر نیازی به توضیح بیشتر ندارد و ظاهراً مثل نسل دایناسورها که چند هزار سال پیش منقرض شده، این تلویزیون ها هم دارند به سرنوشت این دایناسورها دچار می شوند!

Projection TV پروجکشن تی وی چیست؟

بر اساس تکنولوژی دستگاه پروژکتور کار می کند که در سالن های اجتماعات استفاده می شود به جای اینکه دستگاه پروژکتور بیرون قرار بگیرد داخل تلویزیون قرار گرفته و تصویر را بر پشت صفحه تلویزیون نمایش می دهد و اگر لامپ این پروژکتور هم بسوزد به راحتی تعویض می شود. امّا اصلاً برای منازل مناسب نیست چون کیفیّت تصویری پایینی دارد و مکان های بزرگ نمایشی مثل سالن فرودگاه ها و هتل های بزرگ تولید شده اند، بنا براین قید خرید اینگونه دستگاه ها بزنید.

 

پلاسما Plasma چیست؟

تلویزیون های پلاسما از تکنیک لامپ های فلورسنت یا مهتابی خودمان استفاده می کنند ولی به شکل بسیار پیشترفته؛ صفحه نمایش پلاسما از از فضاهای بسیار ریزی تشکیل شده بنام سلول که هر سلول خود از یک محفظه شیشته ای که داخل آن گاز نئون- زنون ( neon-xenon gas) پر شده تشکیل شده، حال متناسب با تصویر مورد نظر این گازهای داخل سلول ها که تعداد این سلول ها نیز متناسب با اندازه تلویزیون می باشند تحریک الکتریکی می شوند و به شیشه جدار خود که حاوی فسفر های سبز، قرمز، آبی است برخورد می کنند (ضربه می زنند) و ما حصل این واکنش ها تصویری را می سازنند که ما می بینیم. اگر دقّت کرده باشید در تکنولوژی پلاسما خود سلول ها تولید نور می کنند ولی در LCD جلوی نور را می گیرند.

 

شرکت های بزرگ هر روز LCD با اندازه بزرگتری تولید می کنند:

سامسونگ در سال ۲۰۰۵ LCD (الی سی دی) ۸۲ انیچی تولید کرد.
در سال ۲۰۰۶ شرکت LG و Philips مشترکاً LCD (ال سی دی) ۱۰۰ انیچی تولید کرده اند.
در سال ۲۰۰۷ شرکت Sharp، LCD (ال سی دی ) ۱۰۸ انیچی تولید کرده اند.
بــزرگتـریــن تـلویـزیـون (LCD) جهـان تـوسـط شـرکـت (LUXIO) در مارس ۲۰۰۷ ساخته گـردیــد. ایـن تـــلویزیون ۲۰۵ اینچ بوده و (HDTV) میباشد.

 

مقایسه تلویزیون های ال ای دی و ال سی دی و پلاسما و سی آر تی وسه بعدی و پروجکشن با همدیگر

تلویزیون های مجهز به فناوری سه بعدی (۳D)
با خلق آثار سینمایی بی نظیری همچون آواتار که امکان تماشای صحنه های فوق العاده اش برای تماشاگران به صورت سه بعدی فراهم شده بود، و تمایل روزافزون دیگر فیلم سازان به خلق آثار ۳D ، هم اکنون بسیاری از سازندگان بزرگ تلویزیون های اچ دی از جمله سونی، سامسونگ و ال جی برای محصولات جدید خود پشتیبانی سخت افزاری از نمایش سه بعدی را در محصولات جدید گنجانده اند و به عنوان یک فاکتور مهم در تبلیغات خود از ان بهره می گیرند. تلویزیون های ۳D و سخت افزار موجود در آن پیچیده ، گیج کننده، و به طور بالقوه برای خریدار بسیار گران است. اما نگران نباشید! اگر پیگیر مقالات مجله گویا آی تی باشید تصمیم داریم در آینده ای نزدیک یک راهنمای جامع در مورد تلویزیون های اچ دی مجهز به فناوری سه بعدی و فاکتورهایی که در هنگام خرید یک دستگاه از این نوع تلویزیون ها باید مد نظر داشته باشید به شما ارائه کنیم.

تلویزیون های ال سی دی

نمایشگرهای کریستال مایع یا ال سی دی ، اولین نوع از نمایشگرها بودند که ضخامت کم را به جهانیان معرفی کردند، و این نکته دست طراحان صنعتی را برای طراحی صفحه نمایش های باریک و فوق باریک که در ضمن کیفیت تصویر خوب ارائه می کرد را باز می گذاشت. در حالی که آنها عمق طیف رنگ و نسبت کنتراست بالای نمایشگرهای لامپ تصویری را ندارند، تلویزیون های ال سی دی مدرن ، طیف خوبی از رنگ ها دارند که می تواند حتی اتاقهای روشن را نیز نورانی نماید.
کریستال های مایع هیچ نوری از خود ساطع نمی کنند و باید از نور پس زمینه (backlit) به منظور تولید رنگ های روشن در آنها استفاده کرد. (اگر تا حالا صاحب اولین نسل گیم بوی پیشرفته (Advance) بوده اید، خوب درک می کنید چه صفحه نمایش ال سی دی بدون نور پس زمینه چگونه به نظر میرسد.) وقتی یک HDTV در رده تلویزیونهای ال سی دی طبقه بندی می شود، معمولا به معنای آن است که نور پس زمینه از CCFL ، یا «لامپ کاتدی فلورسنت سرد » برخوردار است

تلویزیون دیود ساطع کننده نور (LED)

در حالی که تلویزیون هایLED همان چیزی است که در حال حاضر مصرف کنندگان را برای خرید تحت فشار قرار داده، آنها دقیقا همانچیزی که در تبلیغات به مصرف کنندگان معرفی می شوند نیستند. تلویزیون های LED تجاری در واقع همان تلویزیون LCD است که با دیودهای ساطع کننده نوری به جای CCFL استاندارد که در بالا بدان اشاره شد روشن می شوند. آنها مزایای خاصی نسبت به ال سی دی ها ارائه نمی کنند، اما همیشه زمانی که فناوری های جدیدی به مصرف کنندگان ارائه شود ، نسبت به مدل های قدیمی تر گرانقیمت ترند ، و لزوما به دلیل جدیدتر بودن کیفیت بالاتری نسبت به LCD ارائه نمی کنند.
تلویزیون های ال سی دی به سبک CCFL و تلویزیون های پلاسما انرژی بیشتری نسبت به LED ها مصرف می کنند، و این از جمله نقاط قوت دیودهای نوری است که در مصرف انرژی الکتریکی برای تولید نور فوق العاده زیاد بسیار کارآمد و بازدهی زیادی دارد. به همین دلیل، از LED به عنوان “محصول سازگار با محیط زیست ” و جایگزینی برای تلویزیون های سنتی پلاسما و ال سی دی یاد می شود. LED همچنین فاقد مواد شیمیایی مضر مانند جیوه می باشد.
دو سبک تلویزیون LED وجود دارد. یکی به نام “لبه روشن” (edge-lit) شناخته می شود، با مجموعه ای با از ال ای دی ها در اطراف قاب تلویزیون؛ دیگری “با آرایش منظم ” (full-array) با مجموعه ای از چراغها در پشت صفحه نمایش در الگوی شبکه ای. مدل های لبه روشن نور را به مرکز صفحه نمایش منعکس می کنند، و باریکترین ، و سبکترین مدل تلویزیون ها در حال حاضر هستند. از آنجا که آنها چراغ های کمتری در داخل دارند، مدل های LED لبه روشن، نسبت به مدل های «با آرایش منظم» ارزان ترند. با این حال ، مدل های «با آرایش منظم» بهترین نسبت کنتراست را در تکنولوژی LED دارا هستند.
تلویزیون های LED نمی توانند نسبت کنتراست و رنگ هایی که صفحه نمایش های پلاسما ایجاد می کنند را تولید کنند، هر چند که آنها، کیفیت تصویر عالی و نسبت کنتراستی به کاربر ارائه می کنند که هیچ صفحه نمایش ال سی دی استانداردی نمی تواند ارائه کند.

تلویزیون پلاسما

هنگامی که جریان الکتریکی (الکترون ها) از بین گازهای باردار با بار مثبت (پروتون ها و هسته نوترون ها) در داخل لامپ منتقل می شود، این معجون جریان الکتریکی و یونهای به نام “پلاسما” شناخته شده و نور (فوتون) در طول موجهای مختلف (رنگ) ساطع می کند. اما این مطالب در مورد تلویزیون پلاسما چه معنی دارد؟
صفحه نمایش تلویزیون های پلاسما از یک منظر بهترین کیفیت تصویری را که مصرف کنندگان می توانند در بازار پیدا کنند ارائه می دهند. مدل آنها به خوبی برای تولید صفحات نمایش بزرگتر مناسب است، و به نوعی بهترین نسبت کنتراست و رنگ را در خود عرضه می کنند. پلاسما ها همچنین حجم کمی دارند، و با وجود نمایشگرهای باریک و کم ضخامت، درست همانند تلویزیون های ال سی دی یا LED می توانید ان را روی دیوار نصب کنید. زمان پاسخ دهی پیکسلی نیز از دیگر مزایای کلیدی تلویزیون های پلاسماست؛ تصاویر در این نمایشگرها به سرعت راندو (render) شده که همین امر روش موثری برای جلوگیری از اثرات بلوری شدن تصویر در هنگام پخش صحنه های سریع و اکشن روی نمایشگر و ارائه تصاویر واضح می باشد. علاوه بر تمام اینها، تلویزیون های پلاسما وسیع ترین زاویه دید تصویر ، با کیفیت ثابت از دید مستقیم از روبه رو گرفته تا مشاهده از طرفین، ارائه می کنند که این امر سبب نمایش بهتر تصویر در مکانهایی که جمعیت زیادی مشغول تماشا هستند می گردد.
البته درست است که پلاسما می تواند بهترین کیفیت تصاویر را ارائه دهد اما، در میان تلویزیون های تخت اچ دی جایگاه اول را در مصرف انرژی به خود اختصاص داده و از این نظر بسیار پرمصرف تر از بقیه انواع مدل هاست. این در حالیست که بسیاری مدل ها موفق به کسب استاندارد انرژی استار (Energy Star) در زمینه مصرف بهینه انرژی شده اند این موضوع در مورد تلویزیون های پلاسما صدق نمی کند، جدی ترین رقیب پلاسما یعنی نمایشگرهای LED مصرف برق بسیار کمتری داشته و حاوی مواد شیمیایی مضر کمتری هستند. خریداران طرفدار محیط زیست و افرادی که هوشیارانه و با دقت تلویزیونی را برای خرید انتخاب می کنند باید هنگام خرید این نکات منفی پلاسماها را نیز در نظر بگیرند. تلویزیون های پلاسما همچنین بیشتر در معرض خطر سوختن پیکسل های صفحه نمایش خود نسبت به تلویزیون های ال سی دی یا ال ای دی هستند و بنابراین کاربران باید مراقبت های بیشتری در خصوص آنها به عمل آورند.

تلویزیون پروجکشن (RPTV)

این نوع نمایشگرها در واقع اجداد فراموش شده تلویزیون های «سینمای خانگی» محسوب می شوند، با این حالRPTV ها هنوز هم چیزهای زیادی برای ارائه به مصرف کنندگان در چنته دارند. از آنجا که آنها از پشت توسط پروژکتوری روشن می شوند، نسبت کنتراست آنها تا حدودی محدود تر بوده ، و تصاویر به نمایش درآمده از آن در یک اتاق تاریک بسیار عالی به نظر می رسد. آنها همچنین ضخیم تر، حجیم تر و سنگیت تر از هر نوع HDTV مدرنی (که معمولا تشکیل شده از یک صفحه نمایش درون پنل مستطیلی شکل و براق که روی دیوار نصب شده است) هستند. در حالی که امروزه بسیاری از تلویزیون های پروجکشن مدرن نازک تر از مدل های قدیمی تر شده اند، بسیاری از مصرف کنندگان به این تلویزیونها به چشم یک محدودیت نگاه می کنند، با وجود فضای کوچک و محدود آپارتمانی امروز در جوامع شهری، اندازه و حجم فضای اشغالی یک دستگاه تلویزیون و همین طور حداقل فاصله لازم برای مشاهده تصاویر به صورت با کیفیت ممکن است از عوامل مهم برای بسیاری خریداران باشد که در هر دو مورد پروجکشن نمره قبولی نمی گیرد.
اگر تاکنون یکی از این تلویزیون های پروجکشن را جابه جا کرده باشید می دانید که به طرز شگفت آوری کمتر از آنچه به نظر می رسد وزن دارند، دلیلش هم مشخص است: درون این تلویزیون ها تقریبا به طور کامل خالی و بدون قطعات و اجزاست. جابجایی یک RPTV کار ساده ای است ، در حالی که برخی از تلویزیون های تخت در واقع ممکن است در مقایسه با نمایشگرهای پروجکشن سنگین تر هم باشند!
از آنجا که در این نمایشگرها تصاویر توسط پروژکتور به نمایش در می ایند، قیمت سایز های بزرگ صفحه نمایش این تلویزیون ها تفاوت چندانی با سایزهای کوچکتر ندارد، و تا آنجا که از اخبار بازارهای جهانی اطلاع داریم تلویزیونهای پروجکشنی با کیفیت تصویر عالی و قیمت قابل قبول تا سایز ۸۲ اینچ نیز عرضه شده اند. در مقایسه، نمایشگر پلاسما یا LED با چنین سایزی مسلما قیمتی نجومی خواهد داشت، و اغلب فروشندگان به دلیل نبود خریدار تمایلی به عرضه آنها در فروشگاه خود ندارند. با وجود همه کاستی ها، پروجکشن ها می توانند تجربه عالی تماشای تصاویر HD را برای خریداران سینمای خانگی که به قیمت بیش از هرچیز دیگری توجه دارند به ارمغان بیاورد.

نسبت کنتراست (Contrast Ratio):

عددی به فرم نسبت مانند ۱:۱ یا ۱۰۰۰۰:۱، که نشان دهنده میزان تفاوت بین درخشان ترین نقطه سفید و تیره ترین نقطه به رنگ سیاهی است که تلویزیون می تواند روی صفحه نمایش به نمایش درآورد. هر چه نسبت کنتراست بالاتر باشد، تصاویر با کیفیت بهتری (شفاف تر) به نمایش در می آیند.

نرخ تجدید (Refresh Rate):

یعنی سخت افزار نمایشگر در چه فواصل زمانی تصویر ایجاد شده روی صفحه نمایش بازترسیم (یا “رفرش”) می کند. فیلم ها و فایل های ویدئویی از “فریم ها ” ساخته شده اند، که بر روی هر نمایشگر در هر فریم چند بار فلش می خورد چون نرخ تجدید صفحه سریع تر از نرخ فریم های فیلم است. به عبارت دیگر ، شما همان فریم را چند بار در یک ثانیه مشاهده می کنید، چون نرخ تجدید فوق العاده سریع می باشد. نرخ تجدید با واحد هرتز یا سیکل در ثانیه، اندازه گیری می شود.
هر چه این نرخ تجدید بالاتر باشد، تصاویر بهتر به نمایش در امده، که در نمایش روان و سریع صحنه های متحرک و فوق سریع (مثلا در فیلم های اکشن هالیوودی) بسیار موثر است، و سبب کاهش بلوری شدن و افزایش وضوح می شود. نمایشگرهای پلاسما معمولا نرخ تجدید بسیار بالاتری نسبت به بقیه انواع تلویزیون های اچ دی دارند، مثلا یک صفحه نمایش معمولی از نوع پلاسما نرخ تجدید ۶۰۰ هرتز دارد، اما تلویزیون های ال سی دی یا ال ای دی دارای نرخ تجدید مختلف مثل ۶۰ ، ۱۲۰ ، ۲۴۰ ، و در بالاترین حالت، نرخ تجدید ۴۸۰ هرتز دارند.

زمان پاسخدهی پیکسلی (Pixel Response Time):

مشابه نرخ تجدید، زمان پاسخ دهی پیکسلی عبارت است از زمانی که هر پیکسل صفحه نمایش برای واکنش نشان دادن به تجدید تصویر مصرف می کند (به میلی ثانیه). در حالی که نرخ تجدید مربوط به زمان گرفته شده توسط سخت افزار برای تازه کردن تصویر می باشد، زمان پاسخ دهی اشاره به میزان سرعت هر پیکسل برای تغییر رنگ از سفید به سیاه یا از قرمز به سبز دارد. بدیهی است هر چه زمان پاسخ دهی کمتر باشد، بهتر است. زمان پاسخ دهی بهتر همچنین سبب بلوری شدن کمتر تصاویر در زمان پخش تصاویر متحرک با نرخ فریم سریع می گردد.

کامپوزیت (Composite):

کابل ویدیوئی زرد رنگی که سیگنال قدیمی آنالوگ را به تلویزیون متصل می کند. اتصالات کامپوزیت تنها کیفیت پایین ارائه کرده، و برای HDTV ها ایده آل نیست.

کامپوننت (Component):

کابل اتصال تقسیم کننده ویدیو به سه سیگنال ،امکان دریافت سیگنال های اچ دی برای تلویزیون.

 

تفاوت ال سی دی با پلاسما در چیست؟

اشاره : بیشتر از نود درصد تلویزیون‌های دیجیتال امروزی با استفاده از فناوری‌های ال‌سی‌دی یا پلاسما ساخته می‌شوند. یکی از نکاتی که شاید برای بسیاری از کاربران نامفهوم باشد، فرق دقیق این دو فناوری با یکدیگر است. مخصوصاً اگر شما تمایل به خرید مدل‌هایی با اندازه بزرگ‌تر از چهل اینچ را داشته باشید، خواهید دید که هر شرکتی معمولاً هم مدل ال‌سی‌دی و هم مدل پلاسما را در آن اندازه تولید کرده است. سعی می‌کنیم در این مقاله تا حدودی تفاوت‌های ال‌سی‌دی و پلاسما را با یکدیگر مقایسه و مزایا و معایب هر یک را بررسی کنیم.

‌کنتراست تصویر و سطح رنگ مشکی

در ال‌سی‌دی‌ها یک منبع نور مجزا که در واقع یک لامپ فلورسنت است، وجود دارد که این نور با گذشتن از داخل کریستال مایع و فیلتر رنگ تغییر وضعیت داده و به چشم ما می‌رسد. مشکلی که در ال‌سی‌دی‌ها به وجود می‌آید، در مورد رنگ مشکی است.
وقتی یک سلول باید رنگ مشکی تولید کند، در واقع باید جلوی عبور این نور را بگیرد تا رنگ کاملاً مشکی به چشم بیننده برسد. ولی این عمل به خاطر نور پس‌زمینه که همواره وجود دارد، به طور صددرصد موفقیت‌آمیز نیست و سطح رنگ مشکی در آن‌ها کاملاً دقیق در نمی‌آید. هرچند با پیشرفت فناوری این مسئله مدام در حال بهبود یافتن است، ولی به هر صورت هنوز ال‌سی‌دی‌ها در این مورد ضعف دارند.
برخلاف ال‌سی‌دی، در پلاسما نور پس‌زمینه وجود ندارد و هر سلول خود نور مورد نیاز را تولید می‌کند. بنابراین تنها با خاموش کردن سلول مربوطه می‌توان به سطح مناسبی از رنگ مشکی رسید. به‌خاطر همین موضوع کنتراست تصویر (درجه اختلاف میان تاریک‌ترین و روشن‌ترین رنگ) در پلاسما بسیار بیشتر از ال‌سی‌دی است و از این جهت پلاسما برنده است.

وضوح

هر دو فناوری وضوح‌های بالا را پشتیبانی می‌کنند، با این تفاوت که در ال‌سی‌دی‌هایی با اندازه کوچک هم امکان ایجاد وضوح‌های بالا بیشتر وجود دارد. در پلاسما وضوح‌هایی همانند 1080p تنها در اندازه‌های بزرگ پنجاه اینچ به بالا یافت می‌شود. در صورتی که در ال‌سی‌دی حتی در مدل‌های 42 یا 45 اینچ هم شاید این وضوح را بیابید (برنده: ال‌سی‌دی/ پلاسما).

‌زاویه دید

یکی از مشکلات ا‌ل‌سی‌دی که پاشنه آشیل آن‌ها به شمار می‌رفت، زاویه دید بود. وقتی شما از کناره‌ها یا بالا و پایین به تصویر تلویزیون نگاه می‌کردید، دارای سطح روشنایی و رنگ متفاوت بود.
این مسئله اکنون تا حدود زیادی حل شده و شما می‌توانید تلویزیون‌هایی با زاویه دید 178 درجه (89 درجه از هر طرف) در بازار بیابید. در مورد تلویزیون‌های پلاسما این مسئله کمتر وجود دارد و ساخت مدل‌هایی با زاویه دید بیشتر در آن‌ها راحت‌تر است. بنابراین در این مورد هم فعلاً پلاسما برنده است (برنده: پلاسما).

‌عمق تصویر

به خاطر فناوری ساخت (به خصوص وقتی شما از تصاویر HD برای پخش استفاده می کنید)، نتیجه حاصل روی پلاسما سه بعدی و عمیق‌تر به نظر می‌آید. تصاویر در تلویزیون‌های ال‌سی‌دی اندکی تخت‌تر به نظر می‌رسند. هرچند این مسئله هم تا حدی به سلیقه و البته مدل تلویزیون بستگی دارد (برنده: پلاسما).

‌روشنایی تصویر

همان‌طور که در بالا اشاره شد، در ال‌سی‌دی از یک منبع نوری جداگانه برای ایجاد نور استفاده می‌شود که می‌توان میزان نور آن را به سادگی با توجه به محیطی که تلویزیون در آن قرار دارد، کم یا زیاد کرد. در صورتی که در پلاسما هر سلول نور مورد نیاز خود را تولید می‌کند. به همین خاطر در محیط‌های پرنور و در فضای آزاد ممکن است دیدن تصاویر تلویزیون‌ها پلاسما اندکی سخت‌تر باشد. به همین جهت اکثراً از ال‌سی‌دی به عنوان تلویزیون‌های تبلیغاتی یا در محیط‌های پر نور استفاده می‌کنند (برنده: ال‌سی‌دی).

‌پخش تصاویر با حرکت سریع

در ال‌سی‌دی‌ها برخلاف پلاسما مشکل زمان پاسخ‌دهی وجود دارد. یعنی مدت زمانی طول می‌کشد تا ال‌سی‌دی بتواند یک فریم را جایگزین فریم قبلی کند. این مسئله باعث می‌شود به هنگام پخش تصاویری که دارای صحنه‌هایی با حرکت سریع هستند، سایه‌ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته این مسئله هم به مرور در حال بر طرف شدن است و با ساخت مدل‌هایی با زمان‌های پاسخ‌دهی کمتر از هشت میلی‌ثانیه نگرانی‌ها از این بابت کمتر شده است. پلاسما به خاطر فناوری خاص خود اساساً این مشکل را ندارد (برنده: پلاسما).

‌امکان استفاده در ارتفاع

تغییر ارتفاع در کار ال‌سی‌دی‌ها اختلالی ایجاد نمی‌کند. به همین خاطر است که شرکت‌های هواپیمایی در هواپیماهای خود از ال‌سی‌دی استفاده می‌کنند.
در ارتفاع‌های بالاتر از 6500 پا کم شدن فشار هوا باعث ایجاد نویز در تلویزیون‌های پلاسما می‌شود که ممکن است چندان مورد پسند نباشد. به همین خاطر در ارتفاع‌های بالا سعی می‌شود از تلویزیون‌های ال‌سی‌دی استفاده شود (برنده: ال‌سی‌دی).

 

‌طول عمر

یکی از نکاتی که سازندگان ال‌سی‌دی تبلیغ می‌کنند، طول عمر آن‌ها است که تا حدود شصت هزار ساعت کار می‌کند. در واقع طول عمر ال‌سی‌دی مدت زمانی است که میزان نور پس زمینه آن‌ها به نصف کاهش پیدا کند.
در پلاسما به خاطر این‌که وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این کار از طریق فسفرهای داخل آن صورت می‌گیرد، نیمه‌عمر پلاسما را مدت زمانی در نظر می‌گیرند که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند.
در مدل‌های جدید پلاسما هم سازندگان معمولاً طول عمر شصت هزار ساعت را تبلیغ می‌کنند (برنده: بستگی به مدل، شرکت سازنده و کیفیت ساخت هردو می‌توانند برنده باشند).

اندازه

ساخت پلاسما در اندازه‌های کوچک چندان به صرفه نیست. به همین خاطر شما مدل‌های پلاسما را در اندازه‌های بالای 42 اینچ مشاهده می‌کنید. برعکس آن ساخت ال‌سی‌دی در اندازه‌های بزرگ هم هزینه بسیار بیشتری را می‌طلبد. به همین خاطر برای اندازه‌های زیر چهل اینچ ال‌سی‌دی و برای اندازه‌های بالای شصت اینچ پلاسما انتخاب می‌شود (برنده: در این مورد هم با توجه به خصوصیات هر دو مدل برنده‌اند)

‌مصرف توان

ال‌سی‌دی به خاطر منبع نور جداگانه‌ای که دارد، برای تولید نور انرژی زیادی صرف نمی‌کند. در صورتی که پلاسما انرژی بیشتری می‌طلبد که معمولاً دو برابر ال‌سی‌دی است. به همین خاطر اگر مصرف انرژی اهمیت زیادی برای شما دارد، ال‌سی‌دی برنده است (برنده: ال‌سی‌دی).

‌برنده نهایی

به نظر می‌رسد که هر دو رقیب در امتیازها با هم مساوی هستند. در دنیای واقعی نیز شرایط به همین گونه است و با قطعیت نمی‌توان گفت که کدام‌یک بر دیگری برتری دارد. اگر به دنبال یک تلویزیون خانگی هستید، LCD گزینه بهتری است. اصولاً تلویزیون‌های پلاسما برای مصارف خانگی ساخته نشده‌اند. اما اگر دنبال یک تلویزیون با اندازه بزرگ و کیفیت عالی برای یک سالن کنفرانس، سالن‌های عمومی و سالن بزرگ خانه خود می‌گردید، پلاسما را توصیه می‌کنیم. اولویت‌های شما تعیین می‌کند که از کدام یک استفاده کنید و کدام یک بر دیگری برتری دارد

نقاط قوّت تلویزیون های LCD نسبت به پلاسما:
تولید حرارت کمتر( مصرف برق کمتر، ۳۰ درصد کمتر)
نداشتن پدیده burn-in of static images
نداشتن مشکل در ارتفاعات بالا
روشنی بیشتر تصاویر

نقاط ضعف تلویزیون های پلاسما نسبت به LCD:

حسّاس بودن به پدیده Burn-in of Static Images ( یعنی اگر تصویر بر روی پلاسما مدتی ساکن بماند تا مدّت ها اثرش بر صفحه نمایش می ماند، یا جا افتادگی تصویر).
حرارت بیشتری تولید می کند (مصرف برق بیشتر دارند ۳۰ % بیشتر)
سنگین ترند
در مناطق مرتفع خوب کارآئی ندارد
طول عمر کمتری دارند (پلاسما ۳۰ هزار ساعت اگر روزی ۸ ساعت تلویزیون نگاه کنیم ۹ سال عمر خواهد کرد ولی اخیراً تا ۵۰هزار ساعت تولید شده اند . ولی LCD (ال سی دی] ۶۰ هزار ساعت و اخیراً در LCD (ال سی دی) ۱۰۰ هزار ساعت هم تبلیغ شده)

نقاط ضعف تلویزیون های LCD نسبت به پلاسما:
دراندازه های بزگتری تولید می شوند یعنی کمتر ۳۷ اینج ندارند (البته ۳۲ مدّت کوتاهی تولید شد) و هر چه اندازه آن بیشتر می شود به نسبت، قیمت آن کاهش می یابد.
نسبت کنتراست بالاتری دارند بعبارتی دیگر رنگ سیاه را سیاه تر و سفید را سفید تر نشان می دهند
کیفیّت رنگ بهتری دارند. (کنتراست بالاتر و شفافیّت بهتر)
کیفیّت تصاویر متحرک و سریع در پلاسما بهتر است.

نقاط ضعف تلویزیون های LCD نسبت به Plasma:
نسبت کنتراست کمتر
ضعف در نمایش حرکات سریع مثل فوتبال و یا مسابقات ورزشی
قیمت بالاتر در سایز های مشابه با پلاسما (مثلاً قیمت یک پلاسمای ۵۲ با ال سی دی ۴۲ اینچ برابری می کند)

نکات کلیدی بیشتر:

خوراک تصاویر در Plasma، تصاویر فول اچ دی (Full HD) است و این تصاویر یک مگاپیکسلی اند و این نکته مهمی است که کمی نیاز به توضیح بیشتری دارند. تصاویر یک مگاپیکسلی و اخیراً LCD و Plasma دو مگاپیکسلی آنرا تبلیغ می کنند فعلاً از طریق شبکه های تلویزیون کابلی و دوربین های فیلم برداری جدید قابل دسترسند (اینگونه دوربین ها بنام توانایی فیلم برداری Full HD معروفند و قیمیتی بالاتر از ۸۰۰ هزارتومان دارند و در بازار ایران نیز وجود دارند ولی کمی کمیاب هستند البته اخیراً فراوان شده و حتّی دوربین های عکاسی دیجیتال نیز به فیلم برداری FullHD نیز مجهز شده اند!).
کلیّه فیلم های دی وی دی (DVD) و کلیه تصاویر ماهواره ای که ما در ایران قادر به گرفتن آن هستیم (هر شبکه ای که فکر می کنید) و تصاویر شبکه های ایرانی خودمان حدود ۰٫۳ مگاپیکسل هستند (سه دهم)! (۶۴۰*۴۸۰=۳۰۷۲۰۰ پیکسل یا ۰٫۳ مگاپیکسل)، با یک مگاپیکسل و دو مگاپیکسل مقایسه کنید! تصاویر یک مگاپیکسل همان تصاویری هستند که در فروشگاه توسط این تلویزیون پخش می شود و تصاویر خیره کننده و رویایی دارند و بعد وقتی تلویزیون را خریده به خانه می بریم حالتان از کیفیّت ش به هم می خورد. حالا تلویزیون های LCD و Plasma جهت نمایش اینگونه تصاویر از طریق نرم افزاری این اختلاف پیکسل را جبران می کند تا تصاویر بزرگتری ببنیم.
تصاویر دیجیتالی: این نکته همیشه یادتان باشد تا زمانیکه وسیله اتصال تلویزیون شما به DVD Player شما و یا رسیور ماهواره (Reciever ) از کابل دو سیمی بنام کابل صوت – تصویر (Audio-Video) انجام می گیرد، تصاویر شما دیجیتالی نیست آنالوک است؛ این موضوع با خود شبکه هایی که دیجیتالی هستند مثل شبکه ۳ خودمان یا ۴ متفاوت است (این شبکه ها و بسیاری از شبکه های جهانی تولید و تدوین دیجیتالی هستند و ما تا زمانی که با کابل صوت و تصویر(Audio-Video) می بینیم آنالوک خواهد بود). امّا اگر از طریق سوکتی که دارای ۱۹ پین و بصورت مکعب مستعطیل است (مثل کابل پرینتر که به پورت پارالل وصل می شود و پین های زیادی دارند) انجام می گیرد تصاویر شما دیجیتال است. این موضوع در کارت گرافیگ جدید که دارای خروجی دیجیتال و مانیتور های جدید که دارای ورودی دیجیتال هستند قابل فهم بیشتری است.

امروزه بییش ترین سهم تولید تلویزیون به فناوری های ال سی دی و ال ای دی و پلاسما اختصاص یافته است.
در گذشته ای نه چندان دور خرید تلویزیون هایی با اندازه های بزرگ یک رویا برای افراد بود در حالیکه امروزه یک امر عادی است اما هنوز هم برای عموم مردم پس از گذشت چند سال طرز عملکرد و تفاوت های تکنولوژی های پلاسما و ال سی دی نامفهوم و پیچیده میباشد.به خصوص اینکه هنگامیکه برای خرید به فروشگاه مراجعه میکنند با توضیحات متفاوتی از طرف فروشندگان مواجه می شوند و نمیتوانند تصمیم درستی را اتخاذ کنند من تصمیم دارم در این مقاله که برگرفته از سایت CNet و تجربیات این حقیر تاکنون است به بررسی این دو فناوری پرداخته تا شما را با آنها آشنا کنم تا در انتخاب خود گزینش های بهتر و مناسبتری را انجام داده و استفاده بهینه را از این تکنولوژی های روز ببرید.و پس از خرید کمتر به پشیمانی دچار گردید.

معرفی تکنولوژی ها:

پنل تلویزیون های پلاسما و ال سی دی و ال ای دی تقریبا مشابه هستند.
در پنل پلاسما که فناوری قدیمی تری است هر نقطه ( پیکسلpixel ) روی صفحه بصورت حباب شیشه ای با پوشش فسفر بسیار ریز که با انواعی از گاز پر شده است که از سه سلول به رنگ های اصلی تشکیل شده است که با عبور جریان الکتریکی مناسب با تصویر از هرکدام از این سلول ها، نور متساعد شده از هر رنگ و تداخل آنها با هم رنگ های ترکیبی و اصلی تصویر را تشکیل می دهد .
حال آنکه در پنل ال سی دی که فناوری جدیدتری است هر پیکسل از سه سلول با رنگ های اصلی ولی از جنس کریستال مایع تشکیل شده که پس از عبور جریان هر سلول کریستال متناسب با جریان پلاریزه شده، و تشکیل رنگ های تصویر را می دهند ولی بدلیل اینکه این سلول ها نوری از خود ساتع نمی کنند با قرار دادن یک صفحه نورانی (LED backlight) پشت پنل تصویر تشکیل می گردد.
در ال ای دی ها این منبع نور مجموعه ای از ال ای دی هاست که گرمایی ساتع نمیکنند. و بهترین تکنولوژی در این زمینه هستند.

در حال حاضر دو نوع LED backlight وجود دارد 

مستقیم که سازنده روی بخشهای صفحه تصویر کنترل بیشتری برای ایجاد تصویر بهتر دارد و در مرکز و پشت صفحه تصویر قرار می گیرد و
لبه ای که LED ها را کنار هم و دور صفحه تصویر زیر قاب تلویزیون قرار داده اند و در داخل پنل آینه ای است که نور را به صفحه تصویر می تاباند.این فناوری برای تولید تلویزیون های باریکتر به کار میرود که امروزه در حال تولید این نوع بیشتر میباشند.که همین ال ای دی ها هستند.

کنتراست (درجه اختلاف میان تاریک‌ترین و روشن‌ترین رنگ) تصویر در ال‌ سی ‌دی‌ ها، ال ای دی و پلاسما:
کیفیت رنگ و و تضاد رنگها در پلاسما خیلی بهتر از ال سی دی می باشد ، دلیل این است که نقاط با رنگ مشکی بدلیل خاموش بودن هر پیکسل بطور کامل سیاه دیده شده و رنگها برجسته تر و شفاف تر دیده میشوند که این پدیده را تصویر با کنتراست بالا جهت برتر شدن جزئیات تصویر می نامند.همچنین رنگهای روشن تر را نیز بهتر نشان میدهد.
اما در ال سی دی بدلیل وجود صفحه نورانی پشت پنل عبور پرتو های نورانی از لای پیکسل ها در ال سی دی بوجود آوردن تصویر با کنتراست بالا را مشکل کرده زیرا در هر صورت مقداری نور از بین پیکسلها نشت کرده و سیاهی کامل را از بین میبرد . همچنین نشتی نور،خلوص رنگ را نیز تحت تاثیر قرار میدهد اگرچه که در ال سی دی های تولید شده هر روز این نقیصه جبران شده و رو به بهبود است.
در ال ای دی نشت نور تقریبا وجود ندارد که باعث می شود ‌نقاط سیاه را تاریکتر تولید کند که برای چشم عمیقتر به نظر میرسد و رنگهای روشن و سفید، براق و واضح باقی میمانند.نتیجه اینکه کل تصویر کاملا طبیعی تر به نظر بیننده می رسد.

وضوح

هر سه فناوری وضوح‌ های بالا را پشتیبانی می‌کنند، با این تفاوت که در ال‌ سی ‌دی و ال ای دی ‌هایی با اندازه کوچک هم امکان ایجاد وضوح‌های بالا وجود دارد.
در پلاسما وضوح‌هایی فوق العاده بالا تنها در اندازه‌های بزرگ پنجاه اینچ به بالا یافت می‌شود. در صورتی که در ال‌ سی ‌دی حتی در مدل‌های 42 یا 45 اینچ هم شاید این وضوح را بیابید.
رزولوشن ال سی دی و ال ای دی از پلاسما بیشتر می باشد بدین معنی که تعداد نقاط یا پیکسل های تشکیل دهنده تصویر در سطح صفحه نمایش در ال سی دی و ال ای دی بیشتر از پلاسما بوده که باعث تیز بودن تصاویر و مشاهده بهتر جزئیات تصاویر می گردد.
فقط توصیه ای که بنده دارم اینست که یا جهت آنتن را درست انتخاب کنید یا حدالامکان از دیش برای گرفتن 8 کانال کشور استفاده کنید چون در صورت مشکل در گرفتن تصاویر از آنتن از خرید خود پشیمان میگردید چراکه با وجود وضوح تصویر در این تلویزیونها مشکلات کانالها به وضوح قابل تشخیص است.

زاویه دید

در مدل های اولیه یکی از مشکلات ا‌ل‌سی‌دی زاویه دید بود. وقتی شما از کناره‌ها به تصویر تلویزیون نگاه می‌کردید، دارای سطح روشنایی و رنگ متفاوت بود.
این مسئله اکنون تا حدود زیادی حل شده و شما می‌توانید تلویزیون‌هایی با زاویه دید 178 درجه در بازار بیابید.
در مورد تلویزیون‌های پلاسما این مسئله وجود ندارد.و هر چه از پلاسما دورتر شوید گویا وضوح تصویر کم نگردیده است.و تصویر واضح و نمایان است. همچنین تصویر روی پلاسما سه بعدی و عمیق‌تر به نظر می‌آید. تصاویر در تلویزیون‌های ال‌ سی‌ دی اندکی تخت‌تر به نظر می‌رسند.
در ال ای دی ها این مشکل حل شده است و تصاویر مثل پلاسما دارای عمق هستند.

روشنایی تصویر

همان‌طور که در بالا اشاره شد، در ال‌سی‌دی از یک منبع نوری جداگانه برای ایجاد نور استفاده می‌شود که می‌توان میزان نور آن را به سادگی با توجه به محیطی که تلویزیون در آن قرار دارد، کم یا زیاد کرد. در صورتی که در پلاسما هر سلول نور مورد نیاز خود را تولید می‌کند. به همین خاطر در محیط‌های پرنور و در فضای آزاد ممکن است دیدن تصاویر تلویزیون‌ها پلاسما اندکی سخت‌تر باشد. به همین خاطر اگر توجه کرده باشید فروشندگان تلویزیون ، پلاسماها را در محیط های تاریک تر قرار میدهند و ال سی دی ها را در نور و روشنایی میگذارند. البته امروزه مدل های جدید پلاسما با پوشش anti – reflective به بازار آمده که این مشکل را ندارد.

Burn-In

یکی از مشکلات پلاسما امکان ایجاد Burn-In در تلویزیون است. به این معنی که اگر یک تصویر ثابت برای مدتی طولانی روی صفحه تلویزیون باقی باشد، ممکن است شبحی از آن تصویر برای یک مدت کوتاهی باقی بماند. البته از آن جایی که تصاویر تلویزیون معمولاً متحرک‌اند، این مسئله بیشتر در مورد آرم‌های شبکه‌های تلویزیونی در گوشه‌ها اتفاق می‌افتد.
البته Burn-In با پیشرفت فناوری ساخت دیگر مشکل نیست و بسیاری از تولیدکنندگان در تلویزیون‌های خود این مسئله را با قرار دادن امکاناتی همانند Anti-Burn برطرف کرده‌اند.
همچنین اگر این اتفاق نیز بیفتد که کاملا ندرتا می افتد پس از چند روز خود بخود برطرف می شود پس نگران کننده نیست.
در ال ‌سی‌ دی و ال ای دی ها هم مسئله پیکسل سوخته همانند مانیتورهای ال‌ سی ‌دی وجود دارد، ولی به علت اندازه بزرگ‌تر تلویزیون نسبت به مانیتورحرکت و تغییر رنگ دائم و همچنین فاصله دورتری که شما از تلویزیون قرار می گیرید، حتی در صورت وجود چند عدد از آن‌ها چندان آزار‌دهنده نخواهند بود.

پخش تصاویر با حرکت سریع

در ال‌ سی ‌دی‌ برخلاف پلاسما مشکل زمان پاسخ‌دهی وجود دارد. یعنی مدت زمانی طول می‌کشد تا ال‌ سی ‌دی بتواند یک فریم را جایگزین فریم قبلی کند. این مسئله باعث می‌شود به هنگام پخش تصاویری که دارای صحنه‌هایی با حرکت سریع هستند، سایه‌ای از فریم قبلی روی صحنه باقی بماند. البته این مسئله هم به مرور در حال بر طرف شدن است و با ساخت مدل‌هایی با زمان‌های پاسخ‌دهی کمتر از هشت میلی‌ثانیه نگرانی‌ها از این بابت کمتر شده است. پلاسما به این مشکل دچار نیست.
در ال ای دی ها دیگر از مشکل محو تصاویر در حرکت های سریع که در LCD ها موجود بود خبری نیست. زبرا هر حرکتی در تصویر ابتدا آنالیز میشود و سپس تنظیم می شود. در نتیجه در هر حرکتی تصویر صاف و تیز و روان است.

‌طول عمر

طول عمر ال‌سی‌دی و ال ای دی مدت زمانی است که میزان نور پس زمینه آن‌ها به نصف کاهش پیدا کند.
در پلاسما به خاطر این‌ که وظیفه تولید نور بر عهده هر سلول است و این کار از طریق فسفرهای داخل آن صورت می‌گیرد، نیمه‌عمر پلاسما را مدت زمانی در نظر می‌گیرند
که درخشندگی این فسفرها به نصف کاهش پیدا کند.در هر دو مدل‌ معمولاً طول عمر شصت هزار ساعت است.یعنی اگر تلویزیون 24 ساعته روشن باشد ،7 سال طول می کشد تا 60 هزار ساعت را پر کند.

اندازه

ساخت پلاسما در اندازه‌های کوچک چندان به صرفه نیست. به همین خاطر شما مدل‌های پلاسما را در اندازه‌های بالای 42 اینچ مشاهده می‌کنید.
برعکس آن ساخت ال‌سی‌دی در اندازه‌های بزرگ هم هزینه بسیار بیشتری را می‌طلبد. به همین خاطر برای اندازه‌های زیر چهل اینچ ال‌سی‌دی و برای اندازه‌های بالای شصت اینچ پلاسما انتخاب می‌شود.ال ای دی ها در سایز 32 تا 55 اینچ در بازار عرضه می شوند.

مصرف توان

ال‌سی‌دی به خاطر منبع نور جداگانه‌ای که دارد، برای تولید نور انرژی زیادی صرف نمی‌کند(البته اگر روشنایی تصویر را کم کنید).
ال ای دی انرژی بسیار کمتر از ال سی دی مصرف می کند.زیرا منبع نور آن از مجموعه ای از ال ای دی ها تشکیل شده است و ال ای دی نیز برای روشن شدن انرژی بسیار کمی طلب می کند.
در صورتی که پلاسما انرژی بیشتری می‌طلبد که معمولاً دو برابر ال‌سی‌دی است.
البته مصرف انرژی پلاسما چندان هم بالا نیست که نگران کننده باشد.

قیمت

شاید بزرگترین مزیت پلاسما نسبت به ال سی دی و ال ای دی قیمت مناسب تر آن باشد مخصوصا در تلویزیون های با سایز بزرگ که معمولا سایز های بزرگ پلاسما ارزانتر از ال سی دی با همان سایز می باشد .
مسئله دیگر این است که تلویزیون پلاسما از سایز 42 اینچ تا 63 اینچ را در بر میگیرد که این سایزها ارزانتر از ال سی دی است اما چنانچه بنابه محدودیت فضای نگهداری یا بنا بر سلیقه تلویزیون با سایز زیر 42 اینچ مورد نیاز باشد ، در اینصورت ال سی دی این نیاز را براورده می نماید .درحقیقت برای تولید کنندگان تولید تلویزیون پلاسما با سایز زیر 42 صرف نمیکند.ال ای دی نیز به دلیل جدیدبودن تکنولوژی و عرضه تازه آن در بازار در حال حاضر بسیار گران است و برای کشورهایی که هزینه انرژی در آنها بالا است مقرون به صرفه تر مینماید.

وزن

ال سی دی همچنین سبکتر از پلاسما در سایز مشابه می باشد که حمل و نقل آن را آسانتر نموده و جهت نصب روی دیوار نیز مناسبتر است .چون در ال سی دی برای صفحه نمایش از پلاستیک و در پلاسما از شیشه استفاده می شود که البته این یک مزیت برا ی پلاسما است که ضربه به صفحه نمایش آن آنرا خراب نمی کند.در حالیکه در ال سی دی ضربه ممکن است بر روی صفحه لک و خش ایجاد کند.ال ای دی بسیار سبک است.ولی در موارد دیگر شبیه ال سی دی است.

کدامیک تکنلوژی بر دیگری بر تری دارد؟کدام بهتر است؟ کدام کیفیت بیشتری دارد؟کدام امکانات بیشتری دارد؟
هر خریدار نیازهای منحصر به فرد خود را داراست. بازی خورهای عاشق بازی با کنسول های بازی رایانه ای ممکن است از ویژگی نرخ تجدید سریع و رنگ های روشن و زنده تلویزیون های لذت LED ببرند و علاقمندان به تماشای مسابقات ورزش و فیلم ها ممکن است از نسبت کنتراست بهتر و رنگ های گرمتر موجود در تلویزیون های پلاسما لذت برده و میل به خریداری این تلویزیون ها داشته باشند. برخی دیگر هم هنوز هم ممکن است بخواهند تجربه تلویزیون تئاتر مانند را با قرار دادن یک تلویزیون عظیم پروجکشن که قیمت کمی هم دارد در یک اتاق تاریک و بزرگ از نو خلق کنند. به هر حال تصمیم نهایی شما هر چه که باشد، مدتی زمان صرف فکر کردن در باره وضعیت و نیازهای خود کنید.

با توجه به سلیقه های مختلف و نیاز های شما ممکن است نیاز هر کسی درخواست محصول و کیفیتی را داشته باشد.
اگر تلویزیون را برای مکانهای بزرگ می خواهید پلاسما بهتر است.
اگر دنبال یک تلویزیون باریک و شفاف هستید ال سی دی و یا ال ای دی بهتر است.
اگر شما کسی هستید که می خواهید پیکسل به پیکسل تصویر را ببینید ال سی دی و یا ال ای دی بهتر است.
اگر میخواهید video game بازی کنید ال سی دی یا ال ای دی بهتر است.
اگر قیمت برایتان مهم است پلاسما بهتر است.
اگر بچه کوچک دارید پلاسما بهتر است.
اگر عاشق تصاویر ورزشی و فیلم هستید پلاسما و ال ای دی بهتر است.
اگر میخواهید تلویزیون را به دیوار وصل کنید ال ای دی و بعد ال سی دی بهتر است.

در مجموع بیشترین فروش با توجه به سابقه فروش بانه مارکت و درخواست مشتریان و مشخصات فنی و امکانات و کیفیت وسخت افزار نظر من این است که به ترتیب ال ای دی در مقام اول-ال ای دی سه بعدی در مقام دوم, ال سی دی در مقام سوم, پلاسما در مقام چهارم است.

نکات مهم:

بنابراین با توجّه به دو بحث بالا می توانید تصمیم بگیرید که بهتر است تلویزیون های LEDبعد LCD بعد PLASMA بخریم. البته تلویزیون های Plasma در صورتی که یک سینمای خانگی (Home Theater) با خروجی HDMI یا Component DVD داشته باشید ، تصاویر خوبی خواهید داشت.
همیشه آخرین سری تولید یک تلویزیون پلاسما یا ال سی دی را بخرید چون سری های قدیمی کنتراست کمتر، شفافیّت کمتر و طول عمر کمتری دارند.

در نهایت این نکات مهم را هم در نظر داشته باشید:‌

در حال حاضر در بعضی از کشورها تصاویر ماهواره ای بصورت مگاپیکسل یا HD هم پخش می شود. ولی در ایران تا (۱۲ خرداد ۸۹ ) امکان دریافت آن وجود ندارد.
در تهران بعضی از کانال های تلویزیونی ما مثلن کانال ۱ و دو و سه بصورت دی جی تال پخش می شوند ولی به معنی HD یا Full HD نیستند.
اگر قصد خرید دوربین عکاسی یا فیلم برداری دارید حواس تان به توانایی آن ها در ضبط یا عکاسی با کیفیت HD و اخیرن با کیفیت FULL HD باشد. حیف هست کمی بیشتر پول پرداخت کنید تا خاطرات با ارزش شما با این کیفیت ضبط شوند.

 

جمع بندی مقایسه انواع تلویزیون

 

اگر قصد خرید تلویزیونهای کوچکتر از سایز 37 اینچ را دارید ، مطمئناً ال سی دی ها انتخاب مناسبتری هستند .

از مزیت های پلاسما می توان به مواردی مانند کیفیت مناسب پلاسما در سایزهای بالا و همچنین سرعت بالای پلاسما درانتقال و نمایش سریع تصاویر پشت سرهم  و عملکرد مناسب پلاسما در محیط های تاریک اشاره کرد . برای نمایش دادن فیلم ها و ویدیوهای پرتحرک ، تلویزیونهای پلاسما بهترین انتخاب می باشند . زیرا این تلویزیونها سرعت پاسخگویی زیادی دارند و قادر به نمایش سریع تصاویر بدون ایجاد سایه هستند و بدون هیچ تاخیری تصاویر را برای شما نمایش می دهند.

برای اینکه تلویزیون را بر روی دیوار نصب کنید البته در ارتفاع کم ، هم پلاسما هم ال سی دی مناسب هستند . اما اگر سایز و اندازه ی صفحه نمایش بزرگ باشد . به دلیل افزایش وزن و سنگین بودن ، بهتر است از تلویزیونهای ال سی دی که سبکتر هستند استفاده کنید . برای اینکه تصویر عمیق تر و بهتری داشته باشید ، قطعاً انتخاب پلاسما گزینه ی مناسبتری خواهد بود . چرا که کنتراست پلاسماها بیشتر از تلویزیونهای ال سی دی است و عمق بهتری دارند.

 

---

راهنمای خرید تلویزیون و بررسی نکات مهم در خرید